,,Wiem,że macie nas w dupie..uważacie za półgłówków,że opowiadacie sobie dowcipy o nas,szydzicie i nienawidzicie..i wiem,że kiedy zdarzy się wam nieszczęście..to krzyczycie,,Policja,pomocy".I oczekujecie,że wam tej pomocy udzielimy.Bez względu na okoliczności..z narażeniem życia.A potem czasem nawet czujecie coś w rodzaju wdzięczności.Przez chwilę."
********************************************
Nie mogę powiedzieć,że moim marzeniem było zostać policjantką.Bo nie było.
Ale temat pracy policji jest mi bliski i żywo się nim interesuję.Dla mnie w książce Pana Jakuba nie było nic,czego bym nie wiedziała,ale...jej FENOMENEM jest to,że nareszcie ktoś otwarcie i dobitnie mówi głośno o tym,o czym inni potrafią tylko szeptać po kątach.
Język książki jest mocny i wulgarny,więc jeśli to jest Twoja pierwsza,tego typu książka,to czeka Cię wielki szok.
Przeczytasz o sytuacjach komicznych,wstrząsających,ale też nudnych.
Bo taka właśnie jest praca policjanta.
Nie zawsze dzieje się coś,co podnosi adrenalinę.Przeważnie jest to papierologia,papierologia,absurdalne decyzje przełożonych i użeranie: z patologią i nami-roszczeniowymi obywatelami.
Ta książka nareszcie mówi prawdę jak to wygląda oczami policjanta w czynnej służbie.Tym,co on czuje.
A czuje się sfrustrowany i zły.
I to wszystko wylewa na nas w swojej historii.
Ale..najlepsze jest to,że pomimo tego wszystkiego Pan Jakub kocha swoją robotę i jest dumny z tego,że jest policjantem.PSEM,który pomaga ludziom.Asia_bookasia 2020-07-05 10:34:56

Policjanci. Psy. Niebiescy. Smerfy. Formacja wszystkim znana, a jednak często wyszydzana i nierozumiana. Do tego kiepsko zarządzana (cóż, ryba psuje się od głowy...) i niedofinansowana. Kto ma ochotę poznać codzienność funkcjonariusza prewencji - szczerze, konkretnie, bez owijania w bawełnę?⠀
⠀
Książka składa się z wielu króciutkich, zazwyczaj kilkustronicowych rozdziałów, z których każdy koncentruje się wokół określonego tematu lub wydarzenia. Autor ma lekkie pióro, ale pisze dobitnie, esencjonalnie - po prostu dostajemy samo mięcho. "Pies" stanowi szansę poznania specyfiki pracy w polskiej policji od podszewki. Warto zwrócić uwagę na specyficzny język książki - Gończyk nie przebiera w słowach, nie stroni od wulgaryzmów. Postrzegam to jako atut pozycji, bo dodaje jej autentyczności. Szkoda, że dopiero po przeczytaniu odkryłam słowniczek potocznych określeń stosowanych przez autora 🙈 - gdybym zauważyła go na początku, na pewno czytałoby mi się jeszcze lepiej. Książka wzbudza rzeczywiste emocje, momentami porusza, bulwersuje czy deprymuje.⠀
⠀
Naszła mnie taka refleksja, że aby być dobrym policjantem trzeba naprawdę lubić ludzi i chcieć nieść pomoc. Mieć grubą skórę i mocną głowę. Wszyscy karierowicze czy cwaniaki zostaną prędzej czy później przeżuci i wypluci przez system, przekształcając się w wypalonych zgorzknialców. Funkcjonariusz kryjący się pod pseudonimem "Jakub Gończyk" jest policjantem z pasji i powołania. Szczerze podziwiam jego bezpośredniość i odwagę. Książka jak najbardziej godna polecenia.murder.in.the.library 2020-07-22 19:57:23