Kto zna wcześniejszą twórczość Adriana Bednarka ten na pewno nie będzie zawiedziony. Autor nie spoczął na laurach, każda jego nowa powieść to dzieło sztuki, którego nie trzeba reklamować ani zachęcać do sięgnięcia po nie. Specyficzny, charakterystyczny dla autora klimat, lekkie pióro, ilość zwrotów akcji przyprawiająca o niesamowity zawrót głowy, i oczywiście w tle krwawa zagadka. Muszę dodać, że autor nie szczędzi nam brutalnych i obfitujących w lejącą się strumieniami krew scen, ostrzegam, to lektura dla odważnych i wytrwałych, dla czytelników nie mających wcześniej styczności z kardiologiem, albo też takich, którzy mają z tym lekarzem dobre układy i relacje.
W tej powieści nie ma typowego dochodzenia prowadzonego przez policję, poszukiwania dowodów i sprawcy. Tutaj bohaterem jest młody twórca opowiadań kryminalnych, które poprzez prowadzone misternie śledztwo, sprawne kojarzenie faktów i ogromną wnikliwość stara się doprowadzić nas do sprawcy zbrodni. Pomysł na fabułę przygotowany z wielkim pietyzmem i zamysłem, zmarginalizowanie roli śledczych i uczynienie bohaterem młodego człowieka nie jest typowe w twórczości dzisiejszych autorów. Ale mnie się ten pomysł bardzo podoba i przemawia do mnie, powoduje, że moja ciekawość wymyka się spod kontroli i brnie do przodu, ręka w rękę z Oskarem. Gdzie skończy swoją wędrówkę, nie zdradzę …
Inspiracja otwiera nowy cykl powieści Adriana Bednarka i już dzisiaj wiem, że autor mnie zauroczył. Zniewolił totalnie. Przy lekturze tego thrillera przepadłam, byłam nieobecna przed ponad 500 stron. On mnie tak wciągnął, że trzeba by użyć niesamowitej siły i mocy, aby mnie od niego oderwać. Przyznam nieśmiało, że ja się delektuję każdym słowem autora, każdym dialogiem i każdą stworzoną sytuacją. Dla mnie Inspiracja to rarytas wśród thrillerów, śmiem stwierdzić, że jeden z najlepszych, jakie miałam okazję przeczytać w tym roku.
Inspiracja to uzależniający thriller psychologiczny, gdzie bohater z jednej strony walczy z bolesną i traumatyczną przeszłością, która odcisnęła piętno na jego życiu, z drugiej pełen sił i mocy, stara się nie dopuścić do powtórzenia sytuacji, która spotkała jego rodzinę w przeszłości. Stara się wziąć na siebie odpowiedzialność za losy innych ludzi, chce uchronić innych od zła drzemiącego w ludziach. Autor skłania nas do refleksji i udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy dobrze znam swoich bliskich, czy jestem pewna, że nie grozi mi żadne niebezpieczeństwo z ich strony? Pytanie na pierwszy rzut może wydawać się bezsensowne, ale warte przemyślenia.
Jednym słowem mistrzowska kreacja zła na wyciągnięcie ręki! Uwaga, niebezpiecznie wciąga i przeraża! Dla ludzi o mocnych nerwach i nie bojących się widoku krwi!Ambros 2020-06-16 22:16:06

Czym inspirował się Adrian Bednarek tworząc tą powieść? Jestem tego niezmiernie ciekawa, bo kolejny raz uwiódł mnie i zszokował jednocześnie historią świeżą i nieoczywistą z serią brutalnych zbrodni i rewelacyjnie wykreowanymi bohaterami.

A wiecie co jest najlepsze? To pierwsza część cyklu. Autor udowodnił wielokrotnie, że znakomitych pomysłów mu nie brakuje, liczę więc na wiele kolejnych pełnych zbrodni i sadystycznych psychopatów tomów z Oskarem Blajerem.

Kim jest główny bohater? To młody mężczyzna, który powrotu do równowagi i w pewnym sensie odkupienia po przebytej traumie, szuka w pisaniu opowiadań inspirując się rzeczywiście popełnionymi zbrodniami. Ma to dla niego znaczenie terapeutyczne, aczkolwiek, co zresztą zrozumiałe, jego wizyta na pogrzebie zamordowanej młodej dziewczyny, nie zostaje dobrze odebrana. Nie każdy rozumie jego dziwną fascynację zbrodnią. Poznaje tu jednak piękną Luizę, w której zakochuje się bez pamięci i z wzajemnością. Od tego momentu jego życie totalnie się zmienia i zaczyna pędzić jak pozbawiony hamulców wagonik zjeżdżający z zawrotną prędkością wprost na betonowy mur. I więcej z fabuły nie zdradzę, bo szkoda byłoby pozbawić Was przyjemności z czytania.

Mogę jednak zapewnić, że czeka Was lektura, od której nie oderwiecie się do ostatnich stron. Wybory bohatera nie zawsze zgodne z prawem, często dyktowane sercem, niejednokrotnie Was zszokują, a zakończenie zwali Was z nóg dając jednocześnie przedsmak tego, czego możemy oczekiwać w kolejnej części.

To kolejna świetna powieść autora, która gwarantuje wiele mocnych wrażeń.czytanie.na.platanie 2020-06-29 14:49:20

"Inspiracja" jest pierwszą częścią cyklu książek "Cykl o Oskarze Blajerze"oraz moim pierwszym spotkaniem z twórczością Autora.
Książka ma swój klimat i charakter. Autor bardzo dokładnie opisuje morderstwa, które w bardzo plastyczny sposób oddziałują na wyobraźnię Czytelnika. Z jednej strony, winny zostaje wyraźnie wskazany, jednak ostateczne rozwiązanie sprawy zaskakuje. Bohaterowie są mocno zróżnicowani, mają trudne charaktery, są nieprzewidywani w swoich decyzjach, zaskakują. Książkę czyta się bardzo dobrze, fabuła wciąga i intryguje, mimo iż częściowo, Czytelnik poznaje rozwiązanie. Autor potrafi zainteresować przedstawianym przez siebie tematem, podoba mi się jego styl pisania. Główny bohater nie jest łatwą postacią w odbiorze, a przynajmniej nie we wszystkich momentach. Nie miał czasu na przeżycie własnej żałoby, pozwolił na to tylko ojcu. Jak na tak młodego człowieka, wiele przeszedł. Jego pasja staje się swego rodzaju terapią, a jednocześnie przekleństwem. Ta książka bardzo mocno działa na wyobraźnię, opisy są mocno sugestywne, przez co Czytelnik w łatwy sposób potrafi wyobrazić sobie poszczególne sceny. Nie do końca przekonuje mnie kierunek, w którym Autor zdecydował się na poprowadzenie akcji, jednak czekam z niecierpliwością na kolejny tom. Oskar, główny bohater, na kartach książki przechodzi wewnętrzną przemianę, która jest bardzo widoczna, szczególnie pod koniec książki. Zakończenie jest dosyć rozbudowane i rozłożone w czasie, jednocześnie stanowiąc wstęp do części drugiej. Ta pozycja książkowa jest godna uwagi i polecenia.Lubię To Czytam 2020-07-01 21:18:38

Moje pierwsze bardzo, krótkie spotkanie z autorem zawdzięczam świątecznej antologii, w której to właśnie opowiadanie pana Bednarka spodobało mi się najbardziej. W końcu nadszedł ten moment, by poznać go w trochę dłuższej formie.

"Każdy sposób jest dobry, żeby zaistnieć. A w dzisiejszych czasach możliwości są nieograniczone".

Nieopodal miejsca pracy dziadek znajduje zwłoki swej ukochanej wnuczki, Anety. To właśnie na jej pogrzebie Oskar Blajer poznaje Luizę, swoją największą miłość i największe przekleństwo. To typ samotnika, który pisze o morderstwach, a inspiracji szuka chodząc na pogrzeby. W mieście zaczyna grasować Łowca Nimfetek. Oskar zaczyna podejrzewać, że może to być ktoś z kręgu znajomych Luizy.

"Ostatecznie ofiary i tak nie mają znaczenia. Zna się zabójców. Nikt nie pamięta o ich ofiarach. Są tylko statystami, drugoplanowymi postaciami w cieniu wielkich aktorów".

Podoba mi się ten bezczelny styl i zabawne dialogi. Oskar to pierwszorzędny bohater, który nie pozwoli nam nawet na chwilę nudy. Bardzo szybko dostajemy pierwszy trop i podążamy za nim, wraz z naszym bohaterem. Chłopak znany ze swej wyobraźni tworzy w głowie szalone wizje i nie do końca wiemy, czy dać im wiarę. Rodzina Luizy skrywa wiele tajemnic, które wspólnie odkryjemy a sam Oskar, ma własne demony z którymi musi się zmierzyć.
Ekscytujące i niespodziewane zwroty sytuacyjne powodują stały dopływ napięcia, utrzymując moją uwagę. Dynamiczność akcji również ma znaczenie przy takiej objętości. Bardzo podoba mi się to, że nie jestem w stanie niczego przewidzieć, a wiele sytuacji bywa dla mnie totalną niespodzianką. Tempo uśmiercania młodych dziewcząt jest dosłownie "zabójcze", ale ofiary mają tutaj drugorzędne znaczenie, przewijają się wręcz taśmowo i nie przywiązujemy do nich większej uwagi. Główną rolę odgrywa drapieżnik, jego motywy i metody działania oraz dążący do jego zdemaskowania Oskar. Choć nie popieram jego decyzji, to właśnie ta niekonwencjonalność postępowania, nie pozwala mi oderwać się od lektury. Coolturka 2020-11-22 21:59:25

Niedawno ukazał się trzeci tom serii a ja nie czytałam ani jednego. Pomyślałam, że najwyższa pora to zmienić.

Oskar to młody mężczyzna zmagający się z traumą, wydarzenia z przeszłości odcisnęły na nim duże piętno. W ramach terapii pisze opowiadania kryminalne.
Szukanie inspiracji jest powodem jego pójścia na pogrzeb nastoletniej ofiary brutalnego morderstwa. Właśnie tam spotyka Luizę...

Cóż to była za historia.

Autor zgrabnie snuje swoją opowieść, przeplata ją soczystymi dialogami i podnoszącymi ciśnienie scenami.
Genialnie skonstruowany kryminał!!! Bardzo wcześnie wiemy kto jest zły ale i tak zostajemy zaskoczeni. A Oskar? Cudowny bohater, przyjemnie było przez te 500 stron posiedzieć w jego głowie.

Podoba mi się styl Autora, jakiś rodzaj bezwzględności i mroczności. Słowa ,,kiedy miłość jest inspiracją dla zbrodni" są tak znamienne. W końcu jeśli patrzeć na całość to jednak uczucie do Luizy decydowało o wszystkim. Jednak czy było to tylko uczucie Oskara?

Lubię się wyspać, ale ta książka była taka, że musiałam dowiedzieć się wszystkiego. Zarwałam noc i jedyne czego żałuję to tego, że kolejny tom nie czeka już na półce.
Rewelacyjna, nieodkładalna, wciągająca, szokująca....

Wow... Wow... Wow...🔥🔥🔥Ogród książek 2021-06-30 11:55:19