Przez długi czas nie mogłam się przekonać, aby sięgnąć po książkę Jo Nesbo. Miałam nawet kilka na półce, ale czekały na swoją kolej. Nawet nie wiem dlaczego tak długo się im opierałam, bo w końcu bardzo lubię kryminały. Dopiero, w tym roku sięgnęłam po pierwszą część cyklu o Harrym Hole’u. Spodobała mi się, więc niedługo potem zapoznałam się z drugą częścią. Mam w planach przeczytać cały cykl, ale zanim to się stało to w zapowiedziach pojawiła się nowa książka Nesbo, która jest oddzielną historią. Długo ją wypatrywałam, czekałam na dzień premiery i w końcu, gdy się pojawiło u mnie w domu to z wielkim zaciekawieniem zaczęłam ją czytać.

Książka „Królestwo” była przeze mnie wyczekiwana i bardzo się ucieszyłam, że przypadła mi do gustu już od pierwszej strony. Gdy tylko zaczęłam ją czytać to od razu poczułam specyficzny klimat tej książki. Takiego małego, norweskiego miasteczka, w którym skrywane są tajemnice. Akcja toczy się dosyć powoli, nie znajdziemy tu nagłych wybuchów. Autor nawet te szokujące wydarzenia wprowadza tak łagodnie, że nawet nie zauważasz, że powinieneś się zdziwić. Miałam wrażenie, że są one po prostu naturalną koleją rzeczy i nic innego teraz nie mogło się stać.

„Królestwo” to świetna książka. Bardzo ciężko było mi się od niej oderwać i z wielkim żalem kończyłam czytanie tej historii. Ta książka, według mnie, ma jedną małą wadę. Znalazłam nieścisłość dotyczącą pewnego badania z dziedziny kryminalistyki, co może świadczyć o zbyt małym przygotowaniu się autora do opisania tej jednej sceny. Poza tym wszystko mi się podobało i na pewno jeszcze nieraz sięgnę po twórczość pana Nesbo. AnnieK 2020-09-23 13:57:30

Kocham skandynawskie klimaty a "Królestwo" przywodzi na myśl wielowątkowe gawędy Kinga oraz prozę Chmielarza, który jak nikt potrafi boleśnie rozgrzebywać jatrzące się rany. Obu uwielbiam a tą powieścią Nesbø dołączył do ich grona. Nie da się pozostać obojętnym wobec takiej historii.

Dwóch braci spotyka się po piętnastu latach. Starszy, Roy pozostał w rodzinnym domu a młodszy, Carl wyruszył w świat. Teraz powraca, by otworzyć ekskluzywny hotel.

Ich ponowne spotkanie przywołuje traumatyczne przeżycia z dzieciństwa. Jeden z braci dopuszcza się morderstwa, chcąc zatrzymać spiralę przemocy, nie przypuszcza, że tym samym, zapoczątkował nowe, tragiczne w skutkach wydarzenia, od których nie ma ucieczki.

Uwielbiam kryminały z rozbudowanym wątkiem obyczajowym, gdzie zbrodnia to zaledwie jeden z elementów niezwykle skomplikowanej układanki jaką jest życie. To głęboka i tragiczna opowieść. Każde zdanie, aż wibruje od skrzętnie ukrywanych emocji. Jestem pełna obaw czego przyjdzie mi się dowiedzieć, a gdy już wiem - nie potrafię powstrzymać łez.
Wszystkie wydarzenia, te obecne i te z przeszłości poznajemy z perspektywy Roya. To niesamowicie złożona postać, trzymający się na uboczu, małomówny, lojalny wobec rodziny, o żelaznych zasadach moralnych. Z pokorą i w ciszy znosi fałszywe oskarżenia, bo to lepsze od ciągłego poczucia winy i wstydu. Pokochałam tę postać, lecz przeklęłam jego los.
Doskonale oddano gęsty klimat małej, zamkniętej społeczności z całą plejadą najdziwniejszych, ale i najpodlejszych charakterów.

"Dziecko wierzy, że wszystko, co robią rodzice, jest dobre, prawda? Ale ona pamięta też, że kazano jej utrzymywać to w sekrecie. Czy więc jakaś jej część nie rozumiała, że to jednak nie jest właściwe? A ponieważ dotrzymywała tajemnicy, ponieważ lojalność wobec rodziny jest ważniejsza od lojalności wobec Boga i lensmana, to dziewczyna bierze na siebie część winy. A kiedy się ma szesnaście lat, to może łatwiej znieść ciężar, jeśli przekona się samą siebie, że się na to zgodziła".

Dojrzała, świadoma i inteligentna proza, momentami sprawiająca wręcz fizyczny ból,
pokazująca, że z niektórych więzów nie sposób się wyzwolić. Zakończenie zmiażdżyło me serce 💔Coolturka 2020-10-11 09:59:15