Niemal każdy w swoim życiu odbył jakaś, choćby małą podróż czy wycieczkę. Są jednak i tacy, którzy całe życie spędzają w drodze. Nie tylko romantyczni wędrowni Cyganie, nie tylko bogacze na emeryturze, a zwyczajni choć niezwykli ludzie z pasją. To o nich jest ta książka.

Autorka przedstawia nam osiem historii, różnych, współczesnych nomadów. Już samo spotkanie z nimi na wywiad to nie lada wyzwanie. Z częścią więc rozmawia przez Skype’a, z częścią telefonicznie, z garstką udaje się zobaczyć twarzą w twarz, gdy akurat są w Polsce lub Europie na tyle niedaleko, że można podjechać pociągiem.

Różne są także destynacje, które wybierają. Zazwyczaj szukają egzotyki: w Azji, Ameryce Południowej, słonecznej Hiszpanii. Nie są jednak nastawieni na leżenie nad hotelowym basenem, czy al inclusive. Kieruje nimi chęć poznania innej kultury, poszerzenia swojej wiedzy. Dlatego noclegu szukają u lokalsów, za środek transportu wybierają autostop i zatrudniają się w lokalnych zajęciach, cześć pracuje zdalnie, więc konieczny jest laptop i smartphone.

Te dwa urządzenia to podstawa, reszta bagażu zależy od nomady i podstawowe pytanie: w ile osób przyjdzie im podróżować. W książce bowiem mamy w tej kwestii przekrój. Od radosnych singli, przez zakochane pary i samotne matki z dziećmi, aż po siedmioosobową rodzinę. Czytając, aż otwieramy oczy ze zdziwienia, gdy napotykamy aktywistkę podróżująca po Mołdawii z dwójka maluchów poniżej sześciu lat. Niemożliwe? Zwykły wyjazd nad Bałtyk to już wyzwanie... Poznacie dzięki lekturze więcej takich podróżniczych freaków.

Nieprzystosowani, ciekawi świata, rządni przygód, wypaleni - nomadowie są różni. Ich cechą wspólną jest tęsknota. Za nowymi, dalekimi wyprawami jeśli są „w domu”, za rodziną i przyjaciółmi będąc w trasie. Wiedzą jednak, że nie można w życiu mieć wszystkiego i zawsze jest coś kosztem czegoś. Dlatego wielu, widząc biedę w ubogich krajach, doświadczając na własnej skórze zmian klimatycznych, decyduje się na troskę o nasza planetę. Zostają weganami, ubierają się w second handach, nie marnują jedzenia.

Książka została pięknie wydana. Ma bajeczną szatę graficzną i znajdziemy w miej mnóstwo naprawdę udanych zdjęć z wojaży naszych bohaterów. Potrawy, widoki, portrety.

Każda z historii została przez autorkę opisana ciekawie, wnikliwie i z humorem. Po danym rozdziale znajduje się dodatkowo kącik „Porady nomady”, czyli mini felieton ze wskazówkami, jak wybrać się w drogę, czego sie spodziewać i jak się przygotować.

„Nomadzi” to jednak nie tyle poradnik czy książka podróżnicza. To bardziej socjologiczny zapis ludzkich marzeń, hołd odwagi w ich realizacji i przegląd intrygujących charakterów. To zbiór prawdziwych pasjonatów, którzy rezygnują z wygody, aby przezywać przygody! Na pewno nie każdy się na nomadę nadaje. Ale Ci, których zebrała w swojej książce Zuzanna Bukłaha pokazują swój styl życia, różnorodność i zapał. Oni są rozkochani w poznawaniu, eksploracji świata, odważni. Pasja i miłość przebijają z ich słów, a takich ludzi zawsze dobrze się słucha... i czyta!Maria P. 2020-09-30 20:37:08