Mafijne porachunki, brudne interesy, handel ludźmi, dopalacze, porwania i w tle polityka … Nie będę wymieniać dalej, bo zapewne domyślacie się, co Lidia Szańska chce wam zaprezentować w swojej debiutanckiej powieści Siła honoru. Tak, połączenie klimatu poznańskiej mafii i poczynań prawicowego posła stanowi wybuchową i rażącą mieszankę, której siła rażenia ma niewyobrażalny zasięg.
Kalina Boraczyńska jest córką prawicowego posła, który zrobi wszystko, aby piąć się po szczeblach politycznej kariery. Jej siostry popełnia samobójstwo, jednak nikt nie zna powodu, dlaczego targnęła się na swoje życie. Nikt, poza ojcem. Poseł chce, aby Kalina zastąpiła Marię i była zabawką dla jego kolegów i politycznych kontrahentów. Dziewczyna ucieka do ciotki do Poznania i tam rozpoczyna studia na AWF-ie. Przypadkiem, w klubie nocnym, poznaje Gabriela Kreisa, szefa poznańskiej mafii. Gabriel, po śmierci ojca, zajął jego miejsce, i stara się kontynuować rodzinne tradycje. Dla niego codziennością jest handel żywym towarem, dopalaczami czy narkotykami, kradzionymi samochodami. Prowadzi oczywiście nielegalne interesy i kontroluje poznańskie podziemie. Ich przypadkowe spotkanie wiele zmieni w ich życiu, i pozwoli na wyjaśnienie tajemnic z przeszłości. Młodzi zakochują się w sobie. Ale czy związek córki posła i gangstera ma rację bytu? Czy rodzina dziewczyny na to pozwoli? Czy Kalina będzie się widzieć w roli kobiety bezwzględnego gangstera?
Tajemniczości Sile honoru nadaje fakt, że autorka pisze pod pseudonimem. Nie wiemy o niej zbyt wiele i to powoduje, że sami sobie wyobrażamy, kto to taki. Może kobieta bossa mafii poznańskiej, a może to krewna znanego polityka? Ciekawymi informacjami sypie z rękawa, zna powiązania w światku przestępczym, wie, jakimi zasadami się kierują politycy. Duża ujmująca wiedza.
W Sile honoru autorka umiejętnie i intrygująco połączyła wątek gangsterski z miłosnym. Uczyniła z tego wybuchową kompilację, której efekty, jak się można domyślać powieją grozą i brutalnością. Cała fabuła dzieje się szybko i zdecydowanie, nie ma czasu na nudę i wytchnienie. I przewijające się nieustannie tajemnice cały czas trzymają nas w niepewności i napięciu. Czekamy na rozwiązanie jednej tajemnicy, a już pojawia się kolejna, nie mniejszej rangi. Bohaterowie wykreowani bardzo prawdziwie i naturalnie, wydawać się może, że Gabriel stanowi lustrzane odbicie nie jednego, przystojnego mafiosa. Nie brakuje w tej lekturze szczypty sarkazmu i ironii, zwłaszcza w dialogach Gabriela i jego kompana, Diabła. To wszystkie detale wzajemnie się uzupełniają i przenikają, powodują, że książkę czyta się na jednym głębszym oddechu, z wypiekami na twarzy.
Przyznam, że mnie się ta powieść podobała. Ciekawy wątek, dobre wykonanie, emocje trudne do okiełznania, napięcie od pierwszej strony. Miło spędziłam przy niej czas, rozkoszując się romansem szefa mafijnych struktur i córki znanego posła. Czy ten związek miał szczęśliwy happy end i szczęśliwy los do nich zawitał, przekonajcie się sami. Na pewno was nie zawiedzie, a wręcz przeciwnie wzbogaci waszą wiedzę o panujących zasadach w świecie przestępczym i zaspokoi waszą rozbudzoną ciekawość.
Zasługuje na uwagę, polecam. Ambros 2020-08-30 19:15:56

Wielka polityka i mafijne środowisko wcale aż tak wiele nie dzieli, niekiedy to jeden i ten sam świat, pełen brudnych interesów i brutalnych powiązań. Motyw znany? Oczywiście, lecz jeśli ma się dobry pomysł oraz dodatkowo opiera się go na realnych wydarzeniach, a na dodatek posiada się talent do przelania jednego i drugiego w intrygujących wątkach, dodając do tego dawkę czytelniczego rollercoastera to przepis na niesztampową książkę gotowy. „Siłę honoru” czyta się więcej niż świetnie, fabuła nie pozwala się oderwać od tej lektury, a postacie od samego początku pokazują, że nie są kalkami nikogo. Z jednej strony otrzymujemy dramat, z drugiej idealnie oddające emocje bohaterów dialogi, odkrywają przed nami to, co jest skrzętnie ukrywają. Uczuciowa huśtawka wciąga i pokazuje jak skomplikowani są ludzie oraz jakie tajemnice naznaczyły ich piętnem. Dwa światy, wydające się zupełnie różne, ale w rzeczywistości będące awersem i rewersem tej samej monety, wyzwalającej to, co najgorsze w człowieku Linda Szańska przedstawiła z brutalną szczerością. Toksyczność bliskich osób oraz zło istnieje w każdym środowisku, a najlepsze pole do rozwoju ma tak gdzie liczy się tylko to, co jest widoczne na pierwszy rzut oka, cała reszta jest podporządkowana temu, co zostało pokazane w „Sile honoru” bez ogródek. Autorka idealnie oddała grę pozorów i jaką siłę ma człowiek, który stracił zbyt wiele jak na swój wiek, wiedzący również, że kolejna strata może pogrążyć go całkowicie i upodobnić do tych, którymi gardzi. W "Sile zemsty" zatarto proste podziały na dobro i zło, czerń i biel, natomiast miłość i nienawiść pokazana jest z całą swoja mocą. Szybkie tempo, pełne ostrych przełomów, oraz fabuła, doskonale nadają się na scenariusz filmu, zapierającego dech. Wiele przeszkód jest przed bohaterami, ale również czytelnicy zostają wystawienie na próbę. To nie jest prosta historia, lecz opowieść o brutalnym świecie i ludziach, w nim żyjących, jacy zbyt często ocierają się o śmierć, własną bądź cudzą, jednak mający również inną twarz. Gdzieś pomiędzy są w tej opowieści kobiety, stawiające czoła swoim uczuciom oraz emocjom mężczyzn, jakich pokochały, bo dostrzegły w nich coś, co nie jest oczywiste i co oni dawno temu skryli w najgłębszych zakamarkach serc i umysłów. "Siła zemsty" pełna jest kontrastów, niechcianej prawdy i podejmowania trudnych decyzji, każda postać jest oddana niezwykle plastycznie, w sposób przykuwający uwagę i nie pozostawiający obojętny dla czytelnika, pokazują do czego jest zdolny człowiek w swoim egoizmie i odwrotnie - kiedy na pierwszym miejscu stawia drugą osobę. Po mistrzowsku została oddana dwoistość otoczenia, w jakim egzystują postacie, przebywając wśród osób, tylko czekających na najmniejsze potknięcie lub odsłonięcie się. Pierwsza część wbija w fotel, pozostawiając czytających z pytaniem co dalej z bohaterami i tym, co zdążyli zdobyć.
Kasia P. takijestswiat 2020-08-31 23:02:50