Bardzo lubię lekkie thrillery psychologiczne od Kathryn Croft. "Powrót" jest jej siódmą powieścią wydaną w Polsce.
Co tym razem zafunduje nam autorka?

Farrah Conoway znika z dnia na dzień, pozostawiając męża i trzymiesięczną córeczkę.
Po dwóch latach niespodziewanie powraca, lecz jej miejsce zdążyła już zająć inna kobieta. Dlaczego w ogóle odeszła? Czy mąż pozwoli jej na nowo zaistnieć w życiu ich córeczki?

Jest ktoś, kto nigdy nie wybaczy i nie zapomni, ktoś kto uwarza, że wyrodne matki musi spotkać kara.

Już od pierwszych stron dowiadujemy się że Farrah skrywa jakiś sekret. Krok po kroku poznajemy jej dramatyczną przeszłość.
Przemieszane ze sobą trzy perspektywy czasowe powodują mały chaos, lecz powoli wyłania się z niego bolesna prawda.
Ktoś bardzo nie chce dopuścić Farrah do życia jej córki, i gotów jest na wszystko by dopiąć swego.

To powieść o pragnieniu macierzyństwa za wszelką cenę, a gdy zdarzy się cud, wtedy następuje jakże bolesne zderzenie z rzeczywistością, bo macierzyństwo jest trudne, nawet bardzo, wymaga od nas pełnego poświęcenia się drugiej, tak zależnej od nas istocie. A co, gdy nie masz wsparcia i pomocy, Twój mąż pracuje całe dnie, matka, zaczyna chorować na Alzheimera, twoje hormony szaleją a umysł zalewają, coraz potworniejsze myśli?

"Kładę się na łóżku obok niej i dalej na nią patrzę, próbując się zmusić, żeby poczuć miłość – czy cokolwiek pozytywnego – do tej małej bezradnej istoty, ale prawda jest taka, że po prostu pragnę, aby dalej spała. Nie chcę, żeby się obudziła, chcę żyć w tej chwili na zawsze. W wiecznej pauzie".

Dlaczego Farrah nie potrafi pokochać swojego dziecka, czy powodem jest depresja poporodowa czy kryje się za tym coś jeszcze? Ta dramatyczna historia z domieszką thrillera zaskoczy Cię szokującą prawdą.
Coolturka 2020-10-08 20:18:06

Nie zawsze powroty są tak przyjmowane, jak sobie wyobrażamy. Myślimy, że jak wrócimy po latach nieobecności to będziemy przyjmowani z otwartymi ramionami. Nic bardziej mylnego. Wszystko zależy od tego, w jakich okolicznościach rozstawaliśmy się z bliskimi. Czyli nie ma jednej recepty na pomyślny powrót …
Farrah Conway porzuciła męża i małą córeczkę. Po dwóch latach nieobecności postanowiła do nich powrócić. Chce zakłócić ich ułożone życie, życie bez niej. Bardzo ich skrzywdziła, czy mąż wybaczy jej ten występek? Przecież ona odrzuciła własne dziecko, o które starali się wiele lat. Pewnych krzywd nie jest w stanie się wybaczyć, zbyt dużą traumę po sobie pozostawiają. Jej były mąż nie dopuszcza do siebie myśli, że ona znowu może wkroczyć w ich spokojne życie. Ale coś Farrah nie daje spokoju. Ciągnie się za nią wielka tajemnica, o której inni nie mają pojęcia. A może jej się tylko wydaje, że nikt nic nie podejrzewa. Kto poniesie konsekwencje jej nieodpowiedzialnego zachowania? Ona, dziecko, a może mąż? Zazwyczaj najbardziej cierpią dzieci, czy w tym przypadku również tak będzie? Zastanówcie się, sięgnijcie po tę powieść, a na pewno wszelkie nurtujące was wątpliwości zostaną rozwiane …
Jestem wielkim fanem twórczości Kathryn Croft. To już kolejne spotkanie z jej dziełem i muszę przyznać, że jestem usatysfakcjonowana, jak za pierwszym razem. Jej powieści mają w sobie to coś, ten niepowtarzalny i tajemniczy klimat, tę mroczną atmosferę, która nie daje chwili wytchnienia. W każdym momencie lektury odczuwałam niepokój i strach, nie wiedziałam, co mnie za chwilę spotka. A biorąc pod uwagę mistrzowskie pióro autorki i skłonności do zaskakiwania czytelnika, moja wyobraźnia odmawiała posłuszeństwa. Nie byłam w stanie przewidzieć kolejnych kroków bohaterów, gdyż nieustanne zwroty akcji wytrącały mnie z rytmu.
Powrót to niezwykły thriller o samotności, porzuconych nadziejach i trudnym macierzyństwie. Nie zawsze przyjście długo oczekiwanego dziecka na świat powoduje, że wszystko widzimy w tęczowych barwach. Czasami nie wszystkie kobiety potrafią sobie poradzić z tą wielką zmianą w swoim życiu i ją zaakceptować. Trauma porodu w niektórych przypadkach zmusza kobiety do podejmowania złych i nieprzemyślanych decyzji, od których nie ma już odwrotu. To również historia o odrzuceniu i niezrozumieniu drugiej osoby, ale też o klęsce macierzyństwa. Autorka uczula nas, że nie warto żyć w kłamstwie, bo ono wcześniej czy później ujrzy światło dzienne. Zazwyczaj wcześniej niż się tego spodziewamy.
Od tej lektury nie można się oderwać. Niecodzienny klimat, wyraziści i tajemniczy bohaterowie, wartka akcja, unosząca się między bohaterami tajemnica stanowią o wielkiej wartości tej powieści. Czy mogę ją polecić? Powiem przewrotnie, nie mogłabym jej nie polecić! Nie zastanawiajcie się dłużej, obok ciekawej historii dostaniecie niespotykaną dawkę wzruszeń i emocji. Ona zmusi was do refleksji i postawi przed wami trudne egzystencjalne pytania. A na koniec odpowiedzcie sobie na pytanie, czy jesteście w stanie zrozumieć zachowanie Farrah i jej wybaczyć? Ambros 2020-10-08 20:23:31

Lubię książki Kathryn Croft. Czytałam większość i właściwie wszystkie bardziej lub mniej mi się podobały. Każda z nich ma w sobie to coś. Czy w przypadku tego tytułu było podobnie?

'Nie chcę być nigdzie indziej, tylko z moją córeczką. I chociaż nie mam prawa tak myśleć, nie chcę, by Kayla przebywała w obecności kobiety, której nie znam.'

Farrah wraca po ponad dwóch latach do rodzinnej miejscowości. Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że postanawia odzyskać córeczkę, którą porzuciła, gdy mała miała trzy miesiące. Czy uda jej się dotrzeć do dziewczynki? Czy poukłada na nowo relacje z ojcem dziecka, a swoim mężem? I przede wszystkim, czy wyjaśni dlaczego porzuciła tak maleńkie dziecko?

Historia wydaje się niewiarygodna i nierealna, jednak tego typu rzeczy dzieją się w rzeczywistości. Kobiety często nie potrafią sobie poradzić, gdy w ich życiu nagle pojawia się maleńkie dziecko. Wydawać by się mogło, że to naturalna kolej rzeczy, jednak nie dla wszystkich tak jest. Farrah jest właśnie tą kobietą, której ciężko jest się odnaleźć. Pozorne wsparcie męża, rodziny i przyjaciół wcale jej nie pomaga. Bo czy nie jest tak, że każdy pyta jak maleństwo, ale nikt nie interesuje się kobietą i jej potrzebami? Ponadto, Farrah skrywa mroczną tajemnicę, która niszczy ją od środka. Czy uda jej się odzyskać dawne życie i przede wszystkim, córeczkę?

'Jak można ufać komukolwiek, gdy człowiek nie wie nawet, czy może ufać samemu sobie.'

Historia jest bardziej powieścią obyczajową z tajemnicą w tle, niż thrillerem psychologicznym. Niczego to jednak nie ujmuje, ponieważ całość wciąga i czyta się niesamowicie szybko. I choć poniekąd spodziewałam się zakończenia, nie udało mi się przewidzieć wszystkiego, co autorka zaserwowała czytelnikom. Zdecydowanie polecam!

'Ale wszystko się zmieniło, prawda? Ludzie, którzy kiedyś byli mi bliscy, stali się obcy. A ja jestem obca dla nich.' AgaZaczytana 2020-10-14 08:04:49

Lubicie pióro Kathryn Croft? To moje drugie spotkanie z autorką i tym razem udane. Fabuła nie jest oryginalna, ale czyta się szybko i z zaciekawieniem.

Farahh opuszcza swojego męża i półroczną córkę. Znika z dnia na dzień, by po dwóch latach ponownie stanąć oko w oko z Aidenem. Farahh chce ponownie uczestniczyć w życiu Kayli, ale czy można wybaczyć jej tak karygodny błąd? Czy kobieta, która porzuca dziecka, nadal jest jego matką?

Bardzo fajnie skonstruowany thriller, który pozostawił mi pole manewru. Mogłam snuć własne domysły, ale i tak nie udało mi się przewidzieć zakończenia. Mamy dwie perspektywy czasowe, czyli czas przeszły i teraźniejszy, które spójnie się przeplatają. Dla mnie, jako dla mamy, cała historia była bardzo wciągająca. Stawiałam się na miejscu Farahh i jej walki o miejsce w życiu córki, ale także na miejscu Aidena, który po tak długim czasie nie chciał żeby miała coś wspólnego z Kayli. Autorka porusza tu wiele ważnych tematów związanych z rodzicielstwem i nie tylko. Niestety żadnego nie mogę wam zdradzić, bo wtedy z pewnością książka stanie się dla was mocno przewidywalna. Ze swojej strony polecam wam "Powrót". Czyta się lekko i szybko mimo dość trudnej tematyki. No i co najważniejsze, zmieniałam zdanie na temat pióra autorki. Ta historia jest bardziej autentyczna, nie wymuszona, spójniejsza niż Nie pozwól mu odejść.moniczyta 2020-10-19 10:30:36

Farrah, główna bohaterka, po dwóch latach wraca do Londynu i chce odzyskać swoją córkę. Na jej drodze stoi jej były mąż, który ma na uwadze dobro małej Kayli. Jednak pomocną dłoń w stronę głównej bohaterki wyciąga partnerka byłego męża, która przez małą dziewczynkę jest traktowana jak mama.

Czemu Farrah zostawiła swoją rodzinę? Czy uda się jej odzyskać córeczkę? Przekonajcie się sami.

Muszę stwierdzić, że mnie ta historia wcale nie wciągnęła. Opis zapewnia, że ta historia przyprawi czytelnika o zawał serca. Owszem, zawał miałam, bo nie wyobrażam sobie, jak matka może myśleć o skrzywdzeniu swego nowonarodzonego dziecka bądź jego porzuceniu, a do tego nikt z otoczenia tego nie dostrzega. Nagle po dwóch latach rozłąki, mamusia przypomina sobie o córce i chce ją odzyskać.

Historię mamy okazję poznać z dwóch perspektyw - to, co jest obecnie oraz to, co było wcześniej. W ten sposób małymi kroczkami zmierzamy ku poznaniu prawdy. Dodam, że główna bohaterka wielokrotnie powtarza, że do końca nie może jej wyjawić.

Autorka porusza trudny temat, jakim jest depresja poporodowa. Jak ważne jest to, by nie zostać samemu z problem, a także by pozwolić sobie pomóc. Farrah nawet udała się do psychologa. Jednak, co z tego, jeśli nie powiedziała całej prawdy. Tak się zastanawiam, w jakim celu tam poszła?

To, co mnie trochę zaskoczyło to końcówka. Szczerze mówiąc, takiego obrotu spraw się nie spodziewałam. Dodam, że thrillerem tej książki nie nazwałabym.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i nie było ono udane. Zapewne za jakiś czas dam jeszcze szansę i sięgnę po inne książki Kathryn Croft.MrsBookBook 2021-03-09 22:17:47