Władca much to książka stosunkowo krótka, licząca niecałe 300 stron w nowym wydaniu. Jest to zatem lektura na dosłownie dwa wieczory, lecz jej treść pozostaje z czytelnikiem zdecydowanie na dłużej. Z początku wydaje się, że to taka dziecięca wersja Robinsona Crusoe, tylko z większą liczbą bohaterów. Dzieci powoli odnajdują się bowiem w nowej sytuacji, zwiedzają wyspę, zdobywają jedzenie itd. Z czasem jednak pojawiają się między nimi coraz większe podziały, które nieuchronnie prowadzą do konfliktu, zatracenia ludzkich uczuć i pogrążenia się w barbarzyństwie i skłonnościach sadystycznych.

Goldingowi udało się niesamowicie oddać sposób myślenia dzieci i to, jakie mogą one podjąć decyzje, będąc same, bez dorosłych, na bezludnej wyspie. Z początku dla wszystkich jest to dobra zabawa, ponieważ w końcu nikt im nie mówi, co mają robić. Z czasem niektóre z nich próbują jakoś zapanować nad resztą, lecz to tylko daremny wysiłek. Nie potrafią upilnować ogniska sygnałowego, czy skupić się ba czymś dłużej niż kilka dni. Dzieci nie przejmują się niczym, nawet spaleniem kawałka lasu i dziwnym zniknięciem jednego chłopca po tym wydarzeniu. Jest to pierwsze ważne wydarzenie w dramacie, jaki rozegra się pod koniec tej historii. Są też zafascynowane śmiercią i krwią, co dobitnie możemy zobaczyć, kiedy udaje im się w końcu upolować i zabić świnię. Bardzo łatwo też idą za kimś, kto im zagwarantuje lepsze jedzenie i ciekawsze doświadczenia, w tym brak uciążliwych obowiązków, co ostatecznie prowadzi do konfliktu i zatracenia człowieczeństwa.

Niemniej jednak w pewnym momencie można dość łatwo przewidzieć zakończenie książki, co też nie jest specjalnie trudne. Pewnym minusem jest też kreacja bohaterów, których jest aż kilkunastu i których poznajemy w zasadzie jedynie przez ich czyny na wyspie. Natomiast o tym, co robili przed katastrofą bardzo mało. Niemniej jednak nie da się ukryć, że opisywane wydarzenia i stopniowa zmiana zachowania w dzieciach robi wrażenie, niezależnie od tych drobnych wad.

Władca much to historia losów kilkunastu chłopców, którzy w wyniku katastrofy samolotu znaleźli się na bezludnej wyspie, bez żadnych dorosłych. Niezwykle wnikliwe i trafne przedstawienie zachowania dzieci w tej sytuacji. Polecam!Hrosskar 2020-12-06 19:54:35