Książka Scotta Stuarta jest absolutnie przepiękna i bardzo wzruszająca. Poznajemy chłopca, który różni się zarówno od swoich kolegów, jak i taty czy brata. Jego cień, będący wspaniałą alegorią prawdziwego JA, woli dziewczęce zabawy czy kolory. Lubi wirować, czytać książki czy bawić się jednorożcami. I choć początkowo można odnieść wrażenie, że tata naszego bohatera nie do końca akceptuje chłopca, to jest zupełnie inaczej. Owszem, boi się on, że syn nie zostanie ciepło przyjęty przez rówieśników. Jednak gdy pierwszy dzień w szkole nie przebiega po myśli chłopca, znajduje on ogromne pocieszenie w ramionach ojca. Tata ubiera się w różową sukienkę i wyciąga rodzinne albumy, by pokazać, że każdy z nas ma jakieś tajemnice, których się wstydzi. Zachęca też syna, by zawsze był sobą i nie udawał nikogo innego, gdyż tylko wtedy będzie szczęśliwy.

„Mój cień jest różowy” to naprawdę cudowna historia. Autor stworzył bardzo wartościową opowieść, która pokaże dzieciom jak ważne jest to, by żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami. W końcu nigdzie nie jest napisane, że chłopcy nie mogą tańczyć w balecie, a dziewczynki nie mogą chodzić na treningi sztuk walki. Jednak autor nie spłyca tu tematu wyłącznie do kwestii zainteresowań. Pokazuje młodym czytelnikom, że bez względu na to jacy jesteśmy, co lubimy i jak mocno różnimy się od innych, nasi bliscy i przyjaciele z pewnością zaakceptują nas takimi, jakimi jesteśmy. Co więcej, przygody chłopca i jego taty pokazują dzieciom, że zawsze (!) warto o swoich problemach porozmawiać z kimś zaufanym. To wszystko sprawia, że jest to moim zdaniem książka niezwykle potrzebna, ważna i naprawdę warto po nią sięgnąć.

Muszę wspomnieć, że oprócz cennego przesłania, książka „Mój cień jest różowy” jest po prostu bardzo przyjemna. Tłumaczenie Michała Rusinka jest fenomenalne. Nadał on opowieści świetny rytm, a rymy są nienachalne, naturalne i bardzo wpadające w ucho. Wisienką na torcie są ilustracje. Pełne emocji obrazki wzbudzają ogromną sympatię do głównego bohatera i nie pozwalają przejść obok jego historii obojętnie. To wszystko sprawia, że opowieść rozpieszcza czytelnika, a jednocześnie skłania go do refleksji.

Gorąco polecam książkę „Mój cień jest różowy” czytelnikom od 5. roku życia. Uważam, że jest to opowieść niezwykła, wartościowa i szczególna. Chętnie do niej wracamy i widzimy w niej ogromny potencjał. Nie ukrywam jednak, że może się ona nie spodobać osobom o bardzo konserwatywnych poglądach. Niemniej jestem zdania, że warto uczyć dzieci tolerancji i pokazywać im, że ze wszystkim mogą się do nas zwrócić. I takie książki jak ta powstają właśnie po to, by pomóc stworzyć poczucie bezpieczeństwa i dobrą atmosferę do rozmów o akceptacji i szacunku bez względu na wszystko. Czytelnicze Podwórko 2021-02-19 19:55:07