Nie od dziś wiadomo, że Czwarta Strona Kryminału ma dobrą rękę do debiutów. „Maski pośmiertne” autorstwa Anny Rozenberg są tego idealnym przykładem. Ten tchnący mrocznym i mglistym klimatem angielskiego miasteczka kryminał wciąga od pierwszych stron.

Jednak nie tylko deszczowa i mglista aura buduje specyficzną, ciężką atmosferę powieści, ale również przepełniona zbrodniami i tajemnicami z przeszłości fabuła i boleśnie doświadczony, borykający się z życiem bohater.

Inspektor David Redfern, przechodzi trudny okres. Przed rokiem zastrzelił swojego przyjaciela w policyjnej akcji, co pozostawiło wyrzuty sumienia i nieprzychylność kolegów. Przeniesiony do niewielkiego Woking nie spodziewa się, że i tu dopadnie go przeszłość. Mimo, że wydaje się to absurdalne, w wyłowionym topielcu rozpoznaje zabitego przed rokiem mężczyznę. Jak to możliwe? Czy wówczas, podczas akcji w katedrze mógł strzelić do kogoś innego? Próba wyjaśnienia sprawy budzi czyjś ostry sprzeciw i zaczyna robić się niebezpiecznie.

Również lokalne sprawy nie dają Davidowi odetchnąć. Dochodzi do okrutnej zbrodni na polskiej turystce i zaginięcia jej męża. Prowadzone mozolnie śledztwo kieruje uwagę czytelnika w różne strony, z których większość okazuje się ślepymi uliczkami, z czasem ujawniając niespodziewane powiązania.

Świetnie poprowadzona skomplikowana fabuła wymusza wzmożoną uwagę, bo każdy z wątków okazuje się być istotny. Rys historyczny, zahaczający o wojenną przeszłość i walczących po stronie aliantów Polaków i ich powojenne losy, stanowi natomiast znakomity bonus do zajmującej, choć niespiesznej akcji. Niektóre wątki znajdują swój finał, inne pozostają otwarte budząc niedosyt i chęć szybkiego sięgnięcia po kontynuację. Mam nadzieję, że autorka nie każe nam na nią długo czekać.
czytanie.na.platanie 2021-03-19 12:50:21

"Maski pośmiertne" to debiut kryminalny naszej rodaczki Anny Rozenberg, którą to jednak klimat brytyjskiej wyspy natchnął do tworzenia.

Targany poczuciem winy z powodu zastrzelenia w akcji swego przyjaciela i partnera, inspektor David Redfern opuszcza swe dotychczasowe miejsce życia i rozpoczyna służbę w Woking. W nowym miejscu pracy ciężko mu się zaaklimatyzować. Niedługo potem zostają tam znalezione zmasakrowane zwłoki polskiej turystki, której mąż zaginął bez śladu. To dopiero początek niezwykle zagmatwanego śledztwa.

"Śledztwo to nie film sensacyjny. Nie przeczę, że zdarzają się spektakularne zwroty akcji, ale bardzo sporadycznie. Zwykle to żmudna, mrówcza praca, a najczęściej irytujące czekanie".

Ta kobieta pisze tak dobrze, że ani przez moment nie miałam wrażenia, że mam do czynienia z debiutem, wprost przeciwnie, wydawało mi się, że autorka to "stara wyjadaczka", która na niejednym kryminale zęby zjadła.
Wspominałam o tym nie raz, że bardzo lubię lektury naszych pisarzy, którzy wychodzą poza rodzime podwórko i umiejscawiają akcję w szerokim świecie. Najlepszym tego przykładem jest Arnold Płaczek, znany szerzej jako Thomas Arnold. Tutaj wydarzenia rozgrywają się w Anglii, a niezwykła plastyczność opisów, bez trudu pozwoli naszej wyobraźni pracować na najwyższych obrotach.
Dostajemy tutaj aż dwa śledztwa, oficjalne pierwszoplanowe, dotyczące zamordowanej Polki, które w pewnym momencie zahacza o wydarzenia z drugiej wojny światowej, oraz prywatne, którym David Redfern zajmuje się po godzinach, a dotyczy ono jego przyjaciela. Tajemnice sprzed lat w połączeniu z mrocznym klimatem małego miasteczka, wywoływały pewną iskrę niepokoju, a nawet zagrożenia.
Autorka cały czas podsycała moją ciekawość, umiejętnie stopniując napięcie, a akcja rozwijała się nader dynamicznie. Bez wątpienia był to jeden z lepszych debiutów, a ja z niecierpliwością oczekuję kontynuacji. Coolturka 2021-04-07 20:46:42