Zaczęłam słuchać audiobooka "Później" i po paru minutach pomyślałam, że o to wrócił mój Król, którego lubię. Do tego Maciej Kowalik czytał tak świetnie, że zatraciłam się w tej powieści. Ale to było zbyt piękne by było prawdziwe - niestety zakończenie powieści pozostawiło lekki niedosyt.

Narrator jest zarazem głównym bohaterem, który opowiada historię swojego życia. Od dziecka widział zmarłych i mógł z nimi rozmawiać, odpowiadali mu szczerze, nie mogli kłamać. Swojej umiejętności nie postrzegał jako daru, trochę go krępowała, szczególnie kiedy dorośli chcieli, żeby poznał czyjeś sekrety. Jamie chyba wolałby być po prostu normalny i nie doświadczać takich rzeczy.

"Wiecie co? Najgorsze w dorastaniu jest to, że zamyka człowiekowi usta".

Powieść jest napisana lekkim prostym językiem, czyta się to przyjemnie i szybko. Matka Jamiego w chwilach złości potrafiła wymyśleć tak niesamowite wiązanki przekleństw, że chłopak też nie czuł się skrępowany czasem rzucić mięsem. Było sporo scen zabawnych, podanych z ironią, ale kiedy w grę wchodziło coś niebezpiecznego, to narrator przypominał czytelnikowi "uprzedzałem, że to jest horror". To było takie miłe puszczanie oka do czytelnika. Podobał mi się taki zabieg, cały czas czułam związek z tą postacią.

Ta książka miała potencjał, żeby rozrosnąć się niczym "To" i przez chwilę myślałam, że tak będzie. Wątki jednak potoczyły się inaczej niż myślałam i powstała zamknięta całość. Zakończenia na pewno na długo nie zapamiętam, bo w porównaniu do fascynującego i porywającego początku, było jakieś takie... nijakie. Nawet mało wiarygodne dla mnie.

"Zawsze jest jakieś później, teraz to wiem. Przynajmniej do śmierci. Bo wtedy wszystko inne jest już wcześniej".

Czy będziecie się bać? Myślę, że nie. Ja się nie bałam, mimo że niektóre duchy były ofiarami morderstw i wypadków, więc wyglądały strasznie. King pisał straszniejsze horrory, ale tutaj brak takich wrażeń zastępuje ciekawa fabuła i naprawdę sympatyczny główny bohater. Polecam serdecznie, nawet pomimo tego skopanego zakończenia.mysilicielka 2021-03-21 11:51:05

Stephen King zasłużenie zyskał miano mistrza horroru, jednak nieustannie udowadnia, że nie da się tak jednoznacznie zaszufladkować. Potrafi bowiem pisać dzieła monumentalne jak „Bastion”, horrory mrożące krew w żyłach, czy opowieści, które po prostu świetnie się czyta. Ci, którzy po "Później" oczekiwali mroku mogli się zawieść, tym bardziej, że i blurb wprowadza nieco w błąd sugerując przerażający horror. Nie znajdziecie tu bowiem grozy, a dość lekką i dobrą rozrywkę.

Jamie Conklin widzi zmarłych. Ale to nie wszystko. Może z nimi rozmawiać i co ważne, muszą mówić mu prawdę. Ta umiejętność, a może przypadłość kładzie się cieniem na całym życiu chłopca. Bo czy widok zmasakrowanych w wypadku zwłok nie odbije się na psychice dziecka? Czy jego odmienność i skrywany przed światem sekret nie wpłyną na relacje z innymi?

Przyjdzie moment gdy od jego umiejętności będzie zależał los wielu ludzi, jednak nie spodziewa się jakie konsekwencje będzie musiał ponieść i z czym się zmierzyć. W dobrych rękach jego los okaże się darem, ale obudzi również chęć wykorzystania go przez osoby ze złymi zamiarami.

Ta tocząca się dość powoli opowieść skupia się przede wszystkim na bohaterze, pokazując jego specyficzne dzieciństwo naznaczone śmiercią i obecnością duchów. I to on napędza tę historię, zachęcając do przewracania kolejnej i kolejnej strony. I choć nie budzi przerażenia, to stanowi świetną rozrywkę na jeden wieczór.
czytanie.na.platanie 2021-04-06 12:20:56

Nareszcie zła passa przerwana! Bez chwili namysłu sięgnęłam po pewniaka, czyli Mistrza Kinga. Wszystkie spotkania z nim uważam za nader satysfakcjonujące. Mam wrażenie, że gdyby pisał etykiety ze składem zupek chińskich, to zrobiłby to w taki sposób, że pochłaniałabym je wraz z opakowaniem 😂.

Gdy tylko przeczytałam kilka słów o jego najnowszej powieści, nieodparcie nasunęło mi się skojarzenie z filmem "Szósty zmysł" i genialną rolą Joela Osmenta chłopca, który widział zmarłych.

Jamiego wychowała mama. Ta relacja jest dla niego niezwykle ważna i pozwoliła mu
pozostać przy zdrowych zmysłach za każdym razem, gdy widział zmarłych ludzi.
Już mając sześć lat, zobaczył martwego rowerzystę, stojącego obok swych zmasakrowanych zwłok. Innym razem nieżyjąca już sąsiadka wyjawia mu, gdzie ukryła swoje kosztowności, bo zmarli nie mogą kłamać. Chłopiec obiecał mamie, że nikomu nie zdradzi swego sekretu, do czasu, gdy owe "umiejętności" mogą uratować ich od bankructwa.

Narracja pierwszoosobowa, pełna humoru i autoironii powoduje, iż natychmiast odczuwam sympatię do głównego bohatera, zwłaszcza że autor rewelacyjnie oddał "ducha" tego młodego chłopaka. Nie jest to horror, w starym dobrym stylu Mistrza, ale co tu dużo gadać, ten stary gawędziarz znowu rzucił na mnie urok i wciągnął w wykreowany przez siebie świat. Zamysł bardzo ciekawy i znakomicie wykonany, a mrok i strachy Kinga, działały na moją wyobraźnię, budząc lekki niepokój. W każdym razie, o czytaniu po zmroku nie mogło być mowy 👻.
Coolturka 2021-04-11 07:32:27