„Dziewczyna, która patrzyła w słońce” – Anna Szczęsna

On- prawie czterdziestoletni mężczyzna. Autor powieści z gatunku horror. Samotnik. Jest w trakcie pisania swojej kolejnej książki. Cały czas dąży do tego aby to jego dzieło znalazło się w topce czytanych pozycji w kraju.

Ona- pozytywnie nastawiona do życia, znana pisarka romansów. Otwarta na świat, uwielbiająca kontakt z ludźmi. Organizuje spotkania z najbliższymi jednakże kiedy tworzy zamyka się w czterech ścianach i nie ma jej dla nikogo. Uwielbia styl vintage oraz rośliny.

Dzieli ich, a jednocześnie łączy tak samo wiele… Czy decyzja Michała o przeprowadzce okaże się dobrym pomysłem? Czy po kilkumiesięcznym procesie twórczym Justyna będzie w stanie żyć normalnie? Czy więź z rodziną lub jej brak jest w stanie wpłynąć na całe dorosłe życie człowieka? Czy sąsiedzi będą w stanie się dogadać? Czy ci dwoje będą w stanie sobie pomóc, a może połączy ich coś więcej niż tylko wspólne wydawnictwo…

Autorka w bardzo obrazowy sposób pokazuje czytelnikowi otoczenie, w którym dzieje się cała fabuła. Zarówno opisy Torunia, Warszawy jak i Różanych Dołów sprawiają, że można się poczuć jakby się towarzyszyło bohaterom w każdym momencie ich przygody.

Co do samych zaś postaci to Justynę da się polubić od pierwszych stron. Do tego jest to osoba której można współczuć trudnej relacjo z rodzicami. Pozytywnie zakręcona kobieta, z którą można byłoby się zaprzyjaźnić. Natomiast Michał od samego początku bardzo mnie irytował. Niby dorosły mężczyzna, a zachowuje się jak dziecko. Do tego ten brak zdecydowania, ciągłe okłamywanie samego siebie no i troszkę dziwna relacja z matką…

Podsumowując pomimo powyższego nie zrażajcie się co do postaci Michała. Jak to bywa w książkach czy też filmach bohater przechodzi przemianę. Z każdą kolejną stroną czytelnik zaczyna mu kibicować coraz mocniej ;) Uważam, że jest to dobrze skrojona literatura obyczajowa. Lekka, do pochłonięcia na jeden, góra dwa wieczory. Do tego to niejednoznaczne zakończenie, sprawiające, że chce się od razu sięgnąć po kolejny tom :)dream_books25 2021-05-01 20:24:26

Ręka do góry, kto lubi lekkie i przyjemnie książki? Na pewno znajdzie się wielu. Więc jak tylko lubicie tego typu książka, to na pewno spodoba Wam się również nowa książka Anny Szczęsnej.
„Dziewczyna, która patrzyła w słońce” to historia młodej, ale za to już bardzo popularnej pisarki Justyny, autorki licznych romansów oraz Michała, pisarza powieści grozy. Wszystko zaczyna się gdy Michał kupuje mieszkanie w kamienicy i nieoczekiwanie trafia do niego paczka z książki dla Justyny. Zmuszony sytuacją odwiedza swoją rywalkę, by oddać jej paczkę i tak zaczyna się powieść. Choć zaczyna to za dużo powiedziane. Można rzec, że użyte tu na wyrost, ponieważ autorka długo każe nam czekać na spotkanie dwójki, głównych bohaterów. Pierwszy raz się z tym spotkałam i bardzo mi się to podobało. Jak dla mnie było bardzo nieoczywiste. Przez sporą część książki przyglądamy się tylko życiu bohaterów i ze zniecierpliwieniem czekamy na ich spotkanie, po którym akcja przyspiesza i nabiera rozpędu.
Książka od razu kojarzy mi się z wiosną z ciepłym majem, gdy roślinność zaczyna jeszcze szybciej się odradzać. Kojarzy mi się też ze spacerem w parku w ciepły wieczór. Jak dla mnie ta książki taki właśnie ma klimat. Poza tym tematyka. Bardzo lubię motyw książki w książkach. Lubię o nich czytać, gdy są motywem przewodnim powieści. Tutaj mamy inne spojrzenie na ten motyw. Główni bohaterowie są pisarzami. Autorka daje nam możliwość wglądu w twórczy proces pisarza i tego jak wygląda jego praca, co jeszcze oprócz napisania książki, jest jego obowiązkiem.
Książka podobała mi się. Jest ciepła, pełna humoru i lekka. Jest to prosta historia, a takie uważam za najlepsze szczególnie na wakacje czy maj (którego nie brakuje i w książce).Takie książki czyta się dla zwykłej przyjemności popijając ulubioną herbatę i ja właśnie tak zrobiłam. Wam też polecam, na ciepły, letni wieczór to pozycja jak znalazł. Na pewno nie będziecie się nudzić. Ja nie nudziłam się ani trochę. Dobra zabawa gwarantowana.
in_the_silkscarf 2021-05-03 17:40:36

"Dziewczyna, która patrzyła w słońce" to pierwszy tom z cyklu Między stronami życia.
Dwoje autorów książek, można powiedzieć rywali, spotyka się ze sobą przez przypadek. Michał Tarkowski, autor horrorów przeprowadza się do nowego mieszkania. Okazuje się, że jego sąsiadką jest słynna autorka romansów, Justyna Różycka.
Najbardziej barwną postacią książki jest matka Michała. Jest to kobieta przebojowa, która wnosi do powieści dużo uśmiechu.
Lekka i przyjemna lektura. Dużo opisów sprawia, że z łatwością przenosimy się do świata bohaterów. Książka napawa optymizmem i jest idealną odskocznią od codzienności.
Książkę czyta się bardzo szybko. Historia wciąga od samego początku, a okładka wręcz zachęca, żeby usiąść na tarasie z kubkiem kawy i zatracić się w lekturze.
Monika 2021-05-31 21:34:59

Nie będę czarować i powiem prawdę: "poleciałam" na okładkę 🤭. Cudowny letni czas sprzyja tego typu historiom, są one wprost stworzone na leżaczek.

Michał jest poczytnym pisarzem horrorów,
Justyna bestsellerową pisarką romantycznych historii i wielbicielką flory.
Zupełnie przypadkowo on kupuje mieszkanie, którego okna wychodzą na jej ukwiecony taras, na dodatek wydają książki w tym samym wydawnictwie. To już tylko kwestia czasu, by ich drogi w końcu się przecięły.

"Dziewczyna, która patrzyła w słońce" to przyjemna powieść obyczajowa o tym, co w życiu najważniejsze: o miłości, przyjaźni i spełnieniu. Poznajemy życie pisarzy od podszewki, co wydało mi niezmiernie interesujące.
Autorka podkreśliła też wagę zdrowej relacji z rodzicami, której pozbawiona została Justyna i jej rodzeństwo. Za to mamusia Michała, wprowadziła szczyptę dobrego humoru.
Od pierwszej strony zostałam kupiona przez niezwykle energetyczny styl, który w połączeniu z dużą ilością dialogów sprawił, że lektura minęła mi w mgnieniu oka.
Polubiłam dwójkę głównych bohaterów, introwertycznego Michała i pełną energii Justynę. Zostali niezwykle szczegółowo przedstawieni, odniosłam wrażenie, jakbym znała ich osobiście.
Wisienką na torcie jest miejsce i czas akcji, czyli przepiękny Toruń letnią porą.

"Czekolada nie ma pretensji, nie wymaga, nie kłamie, jest na wyciągnięcie ręki, cierpliwa, wyrozumiała, nadająca życiu słodkiej lekkości. Kochał ją!".
Coolturka 2021-06-21 06:46:07