„Pocztówki ze wschodu” Reyes Monforte. Jest to chwytająca za serce opowieść o doświadczeniach, które na zawsze nas zmieniają, woli walki i dramacie II wojny światowej. Nie jest to książka, którą da się przeczytać na raz i pochłonąć w jeden czy dwa wieczory. Ogrom emocji jaki się tutaj przeplata nam na to nie pozwala.
Może jestem dziwną osobą, ale bardzo lubię sięgać po książki dotyczące II wojny światowej, a raczej historii związanych z obozami koncentracyjnymi. Jednak nie robię tego często, ponieważ po jednej lekturze mam w sobie zazwyczaj tyle emocji, które starczają mi na najbliższe 2-3 miesiące. Czytając te książki moja wyobraźnia pracuje na wysokich obrotach powodując, że czasami odnoszę wrażenie jakbym sama przeniosła się do obozów i patrzyła na całe cierpienie ludzi z bliska. Tak też było w przypadku „Pocztówki ze wschodu”. Nie jest to książka z kategorii literatury faktu, jednak wiele wydarzeń w niej opisanych miało miejsce naprawdę.
Bella próbuje pogodzić się ze śmiercią matki i gdy wszystko zaczyna się układać dostaje ona tajemnicze pudełko z pocztówkami. Pocztówki te należały do jej matki, która była więźniarką w obozie Auschwitz-Birkenau. Dzięki temu pudełku i kawałkom papieru Belli udaje się poznać przeszłość matki, która może i miała lepsze życie w obozie niż inne kobiety jednak wciąż bardzo ciężkie. Pisząc pocztówki ryzykuje życie, jednak chce upamiętnić swoich współtowarzyszy. Kobieta wykazuje się tutaj niezwykła siłą, ale i przede wszystkim odwagą.
Historia bardzo wciąga, jednak ze względu na tematykę tak jak już wspomniałam nie da się jej przeczytać jej na raz. Poznamy tutaj ból i cierpienie, ale przede wszystkim silną wolę walki i przetrwania. Zaznamy wiele emocji, które nami wstrząsną i będą nam towarzyszyć jeszcze przez długi czas po zakończeniu czytania książki. Jednak uważam, że naprawdę warto po nią sięgnąć.
k.tomzynska 2021-05-08 11:10:54

Do czytania książek o tematyce obozowej muszę mieć odpowiedni nastrój, więc czasami trochę czekają na półce zanim do nich usiądę.

Tym razem rozpoczęłam czytanie na urlopie, mimo, że nie jest to łatwa lektura i zawsze wzbudza we mnie silne emocje. Przerażenie i niedowierzanie, że coś tak strasznego mogło się zdarzyć i strach, że kiedyś może się powtórzyć. Granica człowieczeństwa została przekroczona nie po raz pierwszy. Przykładów eksterminacji narodów, czy grup etnicznych w historii znajdziemy wiele, jednak to o holocauście pisze się najwięcej.

„Pocztówki ze Wschodu” to kolejna łapiąca za serce, osadzona w piekle Auschwitz, historia, której główną bohaterką jest francuska żydówka, Ella. I choć jej postać została wykreowana przez autorkę, to otaczająca ją rzeczywistość fikcyjna nie jest. Opowieść podparta faktami, zdarzeniami i danymi, które tak bardzo poruszają i pokazują ogrom okrucieństwa i odczłowieczenia nazistów.

Dziewczyna, z chwilą trafienia do obozu, zostaje pupilką Marii Mandel, zwanej Bestią i doktora Mengele, Anioła Śmierci. Czy może się uznać za szczęściarę? Mimo przywilejów jest zabawką w rękach zwyrodnialców, jednak żyje, przynajmniej na razie. Jej jedynym celem jest przetrwanie, ale ryzykuje życie, by ocalić od zapomnienia choć niektóre twarze, nazwiska osób torturowanych i zamordowanych przez niemieckich oprawców.

Po wielu latach pudełko Elii z gromadzonymi przez nią w obozie fotografiami i pocztówkami trafia w ręce jej córki Belli. Pocztówkami ze Wschodu, o których nie miała pojęcia. I choć matka już nie żyje, Bella poznaje jej tragiczną historię zapisaną na ich kartach. Historię niewyobrażalnego okrucieństwa, ale i niepozbawioną woli walki i nikłej nadziei na odmianę losu.

Drastyczne opisy bestialskich czynów, składających się na obozową codzienność długo pozostaną w mojej pamięci. I choć nie jest to tematyka łatwa w odbiorze, to wracam do niej co jakiś czas. Bo pamięć ludzka jest ulotna, a historia nieraz pokazała, że lubi zataczać koło.czytanie.na.platanie 2021-09-04 17:41:29