W ostatnim czasie na polskim fantastycznym rynku wydawniczym mamy wiele debiutów. Jedne są mniej udane, drugie bardziej. "Niebieski las" wpasowuje się do tej drugiej grupy.

Spokój Inis, królestwa słynącego z pięknych i drogocennych koni, zostaje zakłócony przez czarodzieja Therona. Ów czarodziej najbardziej na świecie pragnie stać się najpotężniejszym magiem. Nie cofnie się przed niczym, by do tego doprowadzić. Grabi i plądruje, szykując się na wojnę pod magicznym wulkanem. Na jego drodze staje jednak mała dziewczynka, która może okazać się dla niego zagrożeniem. Ma w sobie uśpioną moc. Wejdźcie do krainy, w której pełno jest magii, druidów, zielarstwa i tajemnic.

Ta pozycja to jak na razie najlepszy fantastyczny debiut tego roku w moim odczuciu. Nie jest to gruba książka. Jest napisana prostym językiem. Rozdziały są krótkie, dzięki czemu nie zapominałam o tym co już przeczytałam. W powieści dużo się dzieje, ale mimo tego akcja jest płynna. Są mini retrospekcje, które są potrzebne by zrozumieć co się dzieje w powieści. Stworzona kraina jest piękna, baśniowa i jest to niewątpliwie ogromny plus tej książki. Dzięki temu krainę możemy sobie wyobrazić. Mamy tutaj wielu bohaterów. Głównym jest zły do szpiku kości mag Theron, którego pragnienie bycia najpotężniejszym jest bardzo ogromne. Kolejni bohaterzy to ci dobrzy. Meriel i jej obdarzone mocą dzieci, które jak się okazuje mogą być zagrożeniem dla Maga. Mamy również pewną wojowniczkę i młodego mężczyznę, którzy pomagają w walce z wrogiem oraz królową Endalonię. Czytając książkę ani chwili się nie nudziłam. Zafascynowali mnie druidzi i ich Niebieski Las jak i również tajemniczy wulkan i urux.

Książka ta pokazuje, że jeżeli do czegoś będzie się dążyć to się to osiągnie. W tym wypadku ten zły osiągnął to czego przez całe życie chciał zaznać. Ponadto koniec książki wskazuje na to, że w kolejnej części będziemy się jeszcze lepiej bawić. Mam na to ogromną nadzieję, bo książka ta bardzo mi się spodobała.@kejsikej_czyta 2021-06-28 13:52:27

Magiczny świat, w którym magia jest równie pożądana, co przeklęta. Theron obsesyjnie wręcz, pragnie być najpotężniejszym czarodziejem na świecie. Nie cofnie się przed niczym, aby tylko osiągnąć swój cel. Obsesyjne pragnienie rządzi jego postępowaniem i dyktuje poszczególne kroki. Magiczny Niebieski Las, skrywa w sobie znacznie więcej, niż wydaje się Czytelnikowi na pierwszy rzut oka.
Początkowy rozdział nie wyjaśnia wiele, jeśli chodzi o dalszą część książki. Jest bardzo tajemniczy i mroczy, wypełniony emocjami. Magia, jest ukazana w zupełnie innej formie, niż w pozostałej części książki, co muszę szczerze przyznać, bardzo mi się podoba. Pozwala to na poszerzenie poruszanego tematu, bez zamykania się w schematach. Jak już wspomniałam, pierwsze rozdziały znacznie różnią się formą od pozostałych. Podobały mi się znacznie bardziej, ponieważ w późniejszej części zaczynają pojawiać się pewne niedociągnięcia. Nie przekonuje mnie również kierunek, w którym Autor zdecydował się rozwijać akcję. Zakończenie mocno mnie rozczarowało, liczyłam na znacznie mocniejszy i zapadający w pamięć efekt. Liczba bohaterów, którzy nadają tempo akcji, stopniowo się zwiększa, dzięki czemu Czytelnik ma wrażenie, że z początkowej samotnej postaci, stwarza się grupa, w której każdy członek pojawił się w odpowiednim dla nich wszystkich momencie. Najmniej przekonuje mnie do siebie postać Władczyni Inis - Endalonii. Nie potrafię w całości zrozumieć motywacji jej postępowania. Jawi mi się ona, jako kobieta, która stawia swoje przekonania ponad wszystkie inne, pod przykrywką chęci, niesienia pomocy innym. Jej zachowanie nie jest dla mnie szczere i przekonujące.
"Niebieski las", to z całą pewnością nie jest książka dla młodszego Czytelnika, co może się wydawać na podstawie opisu. Zdecydowanie przeznaczona jest dla starszego odbiorcy, ze względu na pewną brutalność, którą cechuje się wojna i związane z nią podstępy. Książkę czyta się dość szybko. Szkoda, że całość nie jest napisana w podobnym tonie i stylu. Zabrakło mi również elementu, który byłby dla mnie niesamowicie ciekawy, który nie pozwoliłby mi na oderwanie się od lektury. Styl pisania Autora jest lekki, przyjemny. Brakowało mi w nim jedynie konsekwencji, w podejmowaniu określonych działań.Lubię To Czytam 2021-10-01 13:26:43