Często sięgając po książkę już tytuł sugeruje nam jaki to gatunek. Czy to będzie romans, thriller czy obyczajówka. Ja lubię tytuły, które są intrygujące, nie mówią wprost czego mamy się spodziewać. Powiem szczerze, że gdy sięgnęłam po książkę „Ślepa miłość” to myślałam, że to będzie typowy romans. Nawet nie zdajecie sobie sprawy jakie było moje zdziwienie, gdy okazało się, że to powieść obyczajowa. Od razu zaznaczę, że było to pozytywne zaskoczenie.
Ida pisze scenariusze. Przez zawirowania w jej życiu przenosi się do rodzinnego domu, żeby spokojnie popracować nad nowym scenariuszem do serialu. Ma współpracować z Jakubem, który jest psychoterapeutą. Pracuje on nietypową metodą, którą pokazuje Idzie. Zaprasza ją na swoje warsztaty, Ida początkowo jest sceptyczna tej metodzie, jednak poruszona reakcjami uczestników, sama zaczyna się zastanawiać nad problemami swojej rodziny. Ponadto Ida znajduje obrazy dziadka w ich rodzinnym domu, które skrywają tajemnicę sprzed lat. Kobieta postanawia odkryć prawdę o tym, co wydarzyło się w jej rodzinie w przeszłości.
Początkowo było mi ciężko wczytać się w tą książkę. Złapać jej rytm. Jednak po czasie, gdy akcja zaczynała nabierać tempa, czytało się coraz lepiej. Nie sądziłam, że „Ślepa miłość” tak przypadnie mi do gustu. Że odkryję jak wielowymiarowa i niejednoznaczna jest to powieść. To nie jest prosta historia, w której najpierw jest źle, a potem już tylko lepiej. Ta powieść pokazuje skomplikowane relacje rodzinne, a jednocześnie jest ciepła i otula jak przyjemny koc. Ten rozdźwięk bardzo mi się podoba i mimo tego, że mamy tu poruszone dosyć trudne kwestie są one przedstawione nam, czytelnikom, w sposób łagodny.
To książka o poszukiwaniu siebie, swojego miejsca w rodzinie i przede wszystkim o wybaczaniu. Daje nadzieję, pokrzepia. Dodatkowy plus za zakończenie, którego się nie domyśliłam.
Mimo początkowych trudności z tą książką, moim zdaniem, jest to książka bardzo dobra. Inna niż większość tego typu książek. Poza tym tytuł jest wielowymiarowy jak sama powieść i za to należą się oklaski, ale to odkryć można dopiero jak przeczyta się tę historię w całości. Ja polecam.
in_the_silkscarf 2021-08-19 11:14:58

„Ślepa miłość” to powieść lustro, w którym każdy z nas może się przejrzeć. Zmuszająca do refleksji historia, która pokazuje, że nie musimy zgadzać się na wszystko, co zgotował nam los lub my sami. Warto czasem zwolnić i zrobić sobie życiowy rachunek sumienia, ocenić, czy to, do czego doszliśmy, ludzie, którzy zajmują ważne miejsce w naszej codzienności i relacje, jakie nas z nimi łączą, są dla nas satysfakcjonujące? Jeśli nie, to może warto coś zmienić? Nigdy bowiem nie jest za późno na to, aby dokonać małej, życiowej rewolucji. Zajrzeć w głąb siebie, spojrzeć wstecz. Być może powielamy błędy członków naszej rodziny i, jeśli nie chcemy podzielić ich losów, to stanowi sygnał, aby dokonać zmian. Polecam!NIEnaczytana 2021-08-22 16:38:40

Jestem zdecydowanie kryminalno-thrillerowym zwierzęciem. Jednak nie raz sięgam po książki obyczajowe i nie tylko, lubię skakać po gatunkach.

Ida czuje, że jej relacja z mężem przestała istnieć, nawet ma poczucie, że wszystkie uczucia odeszły w zapomnienie. Najdziwniejsze jest to, że dosłownie stało się to z dnia na dzień. Podejmuje decyzję o wyjeździe, chce zacząć od nowa.
Nie zdradzę Wam więcej, bo szkoda odsłaniać to, co warte jest tego by poznać samemu.

W notce wyczytałam, że Autorka ma na koncie 17 powieści a ja właśnie zaliczyłam pierwsze spotkanie. To niemożliwe, jak to się stało, że ani jedna z tych książek nie wpadła w moje ręce?

Cóż to była za przyjemność... Wykorzystywałam każdą wolną chwilę aby przeczytać choć kilka stron, miałam problem z odłożeniem książki. Losy Idy niezwykle mnie wciągnęły, te rodzinne tajemnice i niedopowiedzenia.

Może to zabrzmi dziwacznie ale moje emocje szalały jak przy książce sensacyjnej, natomiast przy sensacji nie płaczę a tutaj dwa razy mi się zdarzyło. O wilgotnych oczach nawet nie wspominam. Były łzy smutku i radości, czasami czułam ogromną złość i bezsilność. Nie myślałam, że te zapisane strony uruchomią takie wulkany uczuć. To było wyjątkowe doznanie, liczyłam na książkę obyczajową a dostałam o wiele więcej.

Cudownie ujęta w słowa rodzinna zależność, te wszystkie ścisłe połączenia z których najczęściej nawet nie zdajemy sobie sprawy. Książka głęboka i pozostawiająca ślad w czytelniku. Pełna emocji, trudnych decyzji... miłości. Podoba mi się naturalność bohaterów i sytuacji. W końcu właśnie tak wygląda wiele rodzin. Pani Agacie udało się w zgrabny sposób ująć wszystkie rodzinne niuanse, pokazać sytuacje z kilku stron. Dla mnie to była nie tylko lektura, ta książka obudziła we mnie wiele emocji, spowodowała sporo przemyśleń, zostawiła we mnie swój ślad.

Pani Agato, zyskała Pani nową fankę. Gratuluję świetnego pomysłu na fabułę i doskonałego przelania historii na papier.

Ja zdecydowanie polecam! Poznajcie Ide i jej rodzinę, dajcie się uwieść tej historii, dajcie sobie na poczucie tego co poczułam ja.Ogród książek 2021-09-08 13:10:39