"Ku wolności" to przepiękna powieść o sile miłości. Miłości prawdziwej, która jest w stanie pokonać wszelkie przeciwności losu. To powieść opowiadająca prawdziwą historię, nie fikcyjną. Historię pełną traumatycznych wydarzeń i zarazem świadectwa ludzkiej determinacji, wiary i nadziei. Świadectwem, do czego zdolny jest człowiek w imię miłości i dobra swoich bliskich.
Mimo że książka opowiada o tak przerażających czasach, jakimi była II Wojna Światowa i jej następstwa, książka ma w sobie mnóstwo chwil wypełnionych miłością, uśmiechem i łzami radości.
Autorka w swojej książce przenosi Czytelnika w czasie, dzięki czemu Czytelnik może poczuć tę radość z życia, a później - w okresie II Wojny Światowej - ten sam strach i niepewność o jutro, doświadczyć rozdzierającej serce codzienności tamtych lat. Przyjrzeć się zniszczeniom nie tylko samego miasta, ale przede wszystkim zniszczeniom, jakie zaszły w ludziach, ich cierpieniu i trudnym warunkom życia. Ich hartowi ducha i oddaniu wyznawanym wartościom. Fantastyczna narracja i język powieści prowadzą Czytelnika od pierwszego do ostatniego zdania, tworząc w jego wyobraźni obraz przypominający film.

"Ku wolności" to książka wyjątkowa pod każdym względem. Piękna i wzruszająca, pełna miłości i humoru, ale jednocześnie brutalna i przerażająca. Historia zostawiająca po sobie nadzieję, że wcześniej czy później nadejdzie lepszy czas. Że dla miłości i najbliższych zawsze trzeba walczyć. Walczyć do końca.
"Ku wolności" to jedna z tych chwytających za serce historii, która zostaje z Czytelnikiem na zawsze. To jedna z tych książek, podczas lektury której, mamy wdzięczność do losu, że przyszło nam żyć w tych czasach, a nie innych. W lepszych czasach.
Polecam tę książkę nie tylko miłośnikom powieści z historią w tle. Polecam ją każdemu, kto lubi dobrze opowiedziane historie, przenoszące Czytelnika w czasie i zostające w umyśle na długo po przeczytaniu ostatniego zdania.Małgorzata M 2021-08-10 10:01:23

,,Hitler zrobił wszystko, co tylko było w jego mocy, by zniszczyć egzystencję, historię i ducha całego narodu. W czasie drugiej wojny światowej hitlerowcy zamordowali sześć milionów Żydów- mężczyzn, kobiet i dzieci. To nie do pojęcia ".

Przed wami historia pewnej kobiety i jej rodziny, której dane było doświadczyć holocaustu. Wszystko spisane jest jej słowami z jej punktu widzenia. Sceny potrafią nami wstrząsnąć i zmrozić nawet najgorętsze serce. To historia o bólu, tęsknocie i warunkach, które wołały o pomstę do nieba. W tym całym niesprawiedliwym świeci poznamy młodziutką Mindlę, która pracuje w garbarni. Pewnego dnia poznaje przystojnego Kubusia, którego poślubia, lecz z uwagi na wybuch drugiej wojny światowej nie jest dane im zaznać szczęścia. Oboje byli Żydami i wyznawali te same zasady. Ich miłość była piękna, choć powstała z zupełnego przypadku. Po pierwszym spojrzeniu już przeczuwali, że uczucie, które pomiędzy nimi się zrodziło będzie trwać wiecznie. Niestety nic co piękne nie może w tej książce trwać wiecznie. Gdy tylko hitlerowcy wkroczyli do Warszawy ona nie namyślając się długo wyruszyła w podróż do ukochanego. Z dzieckiem na rękach została zaaresztowana przez Rosjan. Odebrali jej dziecko i umieścili w miejscu, które nie ma nic wspólnego z bezpieczeństwem. Od tej pory przepełniona bólem i strachem nie tylko o życie dziecka musi liczyć na czyjąś łaskę i niełaskę. W tych progach okruszek chleba jest na wagę złota.
Niezwykle burzliwie i bardzo dosadnie jest opisane jej cierpienie. Ciężko mi było czytać tak przerażające opisy. Słowa płynęły prosto z serca, a mi chciało się płakać. Pamiętajcie tylko, że ta opowieść nie jest oparta o tło historyczne, a wszystkie wydarzenia w niej zawarte pochodzą z życia i wspomnień. Mimo tego bije od niej niewypowiedziana prawda i niesamowite wzruszenie. Idealna dla osób, które chciałyby poznać historię z ust ludzi, a nie podręcznika. Mnie chwyciła za serce i uświadomiła, że trzeba doceniać to, co się posiada, bo nigdy nie wiadomo, czy się tego nie straci...przyrodaz 2021-09-07 14:32:26