Jakiś czas temu miałam okazję sięgnąć po „Trogirskie wakacje” Hanny Dikta i nie mogłam doczekać się na kontynuację tej historii. Na szczęście nie musiałam na nią bardzo długo czekać i tak oto niedawno w moje ręce wpadła książka „Jeżeli jesteś”.

Olga wraca do Chorwacji i zamieszkuje w Arbaniji, miejscowości przy Trogirze. Raz w tygodniu spotyka się z Sanją, skrzywdzoną przez los dziewczyną. Pracuje nad redakcjami książek oraz zaczyna pisać własną – wspomnienia o swojej córce Natalii. Cały czas się zastanawia, co dzieje się z Natalią, czy żyje, czy jeszcze się spotkają. Odwiedza ją Stanisław i rozmawiają o przyszłości. Olga nie potrafi zaakceptować postawy Stanisława i z nim zrywa. Mimo tęsknoty postanawia nawiązać bliższe relacje z kimś innym. Pewnego dnia dzwoni do niej Igor, dawny partner, który opiekuje się jej mieszkaniem w Polsce, z informacją, że dostała list. W Oldze budzi się nadzieja…

Po „Trogirskich wakacjach” tak naprawdę nie wiedziała czego mogę się spodziewać w kontynuacji. Książka zakończyła się w taki sposób, że w mojej głowie kłębiło się wiele potencjalnych wydarzeń. Jednak tego co dostałam w „Jeżeli jesteś” do końca się nie spodziewałam. Oczywiście wyszło to zdecydowanie na plus.

Książkę czyta się świetnie, a emocje jakie mną targały podczas lektury były nie do opisania! Po raz kolejny autorce udało się mnie poruszyć do łez i to wielokrotnie. Nasza główna bohaterka przeszła ogromną metamorfozę - jest dużo bardziej pewna siebie, odnalazła miłość, a także potrafi słuchać siebie i wyciągać z życia wnioski.
W książce dzieje się naprawdę dużo, chociaż akcja jest stosunkowo spokojna. Jednak najważniejszy w tej historii jest wątek psychologiczny i głębokie życiowe przemyślenia. Nie brakuje tutaj refleksji dotyczących życia, macierzyństwa, miłości czy związków. Największym zaskoczeniem okazało się być dla mnie zakończenie wątku Natalii, a raczej sposób w jaki zrobiła to autorka. Teraz wszystkie elementy wskoczyły na swoje miejsce tworząc jedną spójną całość. Tak naprawdę książka ta jest przepełnioną bólem powieścią obyczajową, która niesie za sobą nadzieję. Nadzieję na to, że pomimo wielu przeciwności i ciemnych chmur jeszcze wyjdzie słońce.

Jeżeli chcecie przeżyć niesamowicie emocjonalną podróż z urokliwą Chorwacją w tle to zdecydowaniem polecam Wam cykl Trogir. Obie części są ze sobą ściśle powiązane, dlatego przygodę zacznijcie od „Trogirskich wakacji”. „Jeżeli jesteś” jest genialną kontynuacją i zdecydowanie Wam ją polecam. Jestem pewna, że cykl na długo zostanie w Waszej pamięci.
k.tomzynska 2021-10-30 14:35:15

Ten, kto przeczytał pierwszą część ,,Trogirskie wakacje" i pozycja mu się spodobała, tak jak mnie, to i teraz drugą częścią również będzie zachwycony. Wcale nie straciła uroku swojej lekkości z jaką się ją czytało. Czasami bywa, że tom drugi potrafi być gorszy od pierwszego, jednak tutaj wcale nie okazał się gorsza, a nawet bym powiedziała, że lepszy.
Poznamy tutaj Olgę, która jest matką, żyjącą wspomnieniami jak nastolatka. Niezbyt interesują ją losy córki, praktycznie chyba nic nie ma dla niej znaczenia, prócz wspomnień, które zawładnęły ją na tyle, że bywa oderwana od rzeczywistości. I teraz przejdźmy do Sonji, którą czasami opiekuje się Olga. Od pierwszej chwili jej nie polubiłam, a im dalej, tym bardziej pokazywała, że nie zasługuje na nic, co ją spotyka. Jest zepsutą intrygantką, która przysporzy swojej towarzyszce tylko samych kłopotów i przykrości. Jedni mogą ją tłumaczyć, że to z powodu jej przeszłości, która i dla niej nie była łaskawa, ale bez przesady. Nie można za dobre rzeczy odpłacać się podłością.
Poznamy losy Olgi i jej związku w którym raz jest dobrze, a raz brną pod górkę. Problemy ich nie omijają, jednak czuć, że chcą by to wszytko przetrwało. I tutaj nasze postrzeganie książki się zmienia, kiedy odkrywamy pewien list. Ktoś włożył do środka koniczynkę. Dla osób postronnych jest to dziwaczne, lecz nie dla matki. Tylko jedna osoba na świecie uwielbiała tą roślinkę. I była nią jej córka...
Teraz rodzi się cała seria pytań. Czy ona żyje? Czy ktoś płata jej figla? Czy może gdzieś tam jest i koniczynka miała być symbolem gałązki oliwnej?
Dla mnie niesamowita! Postacie, którym będziemy współczuli, lecz którzy później nas zawiodą. Podzielona na dobrych i złych. Wymówki, to ich drugie imię, gdyż oni lubią się tłumaczyć. Taka naprawdę życiowa, gdzie do końca nie wiadomo jak się ich losy potoczą. Możemy się tylko domyślać, ale faktów nie wyprzedzimy. Poruszane dość trudne tematy, których sami wolimy unikać. Ciekawa i emocjonująca obyczajówka, która ukaże dwie sfery. Tą, którą bohaterowie pokazują i tą, która jest prawdziwa.przyrodaz 2021-11-06 09:59:02