Życie jest jak rzeka, nieprzewidywalne i wciąż płynące przed siebie. Wiry pojawiające się na powierzchni mącą spokój i wciągają, prowadząc ku ciemnościom. W jeden z takich wirów trafiła bohaterka tej książki i jednocześnie jej autorka...

„Wilcza rzeka” to powieść niesamowita pod każdym względem - treści, szczerości, języka, emocji wylewających się niemal z każdej strony książki. Bez zbędnych fragmentów, upiększeń, przerysowań, „dodatków specjalnych od autora”. Czytelnik otrzymuje konkretną, pełną wartości treść. Historię, w której autorka w szczery sposób opowiada o prawdziwym życiu w obcym kraju. O losie tysięcy emigrantów, którzy mimo spędzenia wielu lat w danym kraju, wciąż są postrzegani jako obcy, którzy muszą walczyć z nietolerancją i trudnymi warunkami bytu. Zwłaszcza z warunkami panującymi w schronisku dla kobiet, do którego trafiła wraz z córką.
Każdy fragment tej książki oddziałuje na Czytelnika, poruszając jego wyobraźnie i emocje. Wraz z bohaterką przeżywa jej rozpacz, rozczarowanie, bezsilność. Trzyma za nią kciuki, aby los w końcu się odwrócił, a ona i jej córka odnalazły swoje miejsce i szczęście.

„Wilcza rzeka” Wioletty Grzegorzewskiej nie jest typową autobiografią czy reportażem, jakich w ostatnich latach przybywa na sklepowych półkach. To powieść, którą śmiało można zaliczyć do literatury drogi - powieści, gdzie drogą jest nie tylko sama podróż podejmowana przez bohaterów, ale przede wszystkim droga wewnętrznych przemian, jakie zachodzą w bohaterach i ich światopoglądzie. Nie jest to historia tkliwa czy „upiększona” na pokaz. Ta książka jest inna. Jest oszczędna w słowach, choć jej przekaz dotyczy tak wielu spraw ważnych w obecnych czasach i czasach, które dopiero nadejdą. Jest wspaniała, choć nie łatwa w czytaniu za sprawą całej gamy emocji w tekście. To poruszająca historia o niełatwym życiu na obcej ziemi, gdzie każdego dnia trzeba mierzyć się z dziesiątkami problemów i poczuciem bycia gorszym od innych, odrzuceniem, samotnością i zderzeniem się z szarą rzeczywistością. Zwłaszcza teraz, gdy w kraju, o którym opowiada ta książka, zachodzi tyle zmian. Wreszcie to książka o kobiecej sile i determinacji, która ma odwagę walczyć do samego końca. I robi to nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla córki.
Dla jednych Czytelników powieść będzie trudna do odbioru, dla innych – wspaniała. Mnie „Wilcza rzeka” zachwyciła od pierwszego zdania. To książka, która uczy tolerancji, której w ostatnich czasach tak bardzo brakuje między ludźmi. To również opowieść o prostych marzeniach, które są światełkiem nadziei wśród piętrzących się problemów.
To jedna z tych książek, którą każdy powinien przeczytać. Zmierzyć się z obrazem świata, do którego nie ma dostępu zwyczajny człowiek i o którym tak niewiele się mówi. To książka ważna, zwłaszcza w obecnych czasach. Czasach niełatwych i pełnych zmian.
Polecam każdemu, kto lubi dobrze napisane książki z przesłaniem, opowiadające o życiu tuż obok nas.Małgorzata M 2021-10-11 13:58:18