Czas na prawdziwą magię.Wiedźmy w powieściach fantasy to jedne z moich ulubionych postaci. Dlatego, gdy dowiedziałam się, że powieść Pana J. D. Horn zostanie wydana w Polsce byłam nie tyle szczęśliwa, co ogromnie podekscytowana. Już sam opis przyciągnął moją uwagę i przeczuwałam, że będzie to jedna z najlepszych powieści fantasy jaka ukaże się w tym roku. Ba, mogę nawet stwierdzić, że jest to jedna z lepszych pozycji jaką czytałam, a uwierzcie mi, że w fantastyce „siedzę” od dawna. „Kłamstwo jest całkiem proste. To prawda jest taka skomplikowana. Jest jak cebula, zawsze znajdziesz kolejną warstwę, jeśli będziesz obierać dalej.”Fabuła powieści skupia się na wiedźmach z upalnego miasteczka Savannah, a konkretniej na rodzinie Taylorów, którzy od pokoleń mają w swoim gronie wiedźmę kotwiczącą. Wiedźma, która pełni tę funkcję posiada potężną moc. Mercy i Maisie są bliźniaczkami. Każda rodząca się wiedźma posiada już moce, jednak gdy urodziły się bliźniaczki tylko jedna z nich dostała moc. Mercy pozostała „normalnym” człowiekiem, dlatego nie była traktowana z godnym szacunkiem przez wszystkich z rodu wiedźm. Przepowiednia, tajemnice, intrygi – to wszystko w połączeniu z magią stanowią istną bombę atomową, bombę, która w każdej chwili może wybuchnąć i zmienić życie zwykłej dziewczyny w kolejkę górską. Gdy eksplozja następuje, wszystkie tajemnice wychodzą na jaw i świat Mercy w zaledwie kilka tygodni ulega całkowitej zmianie.Dawno nie spotkałam się z tak wciągającą i przede wszystkim lekką lekturą. Pomimo tej lekkości, powieść ta nie jest powieścią błahą czy skopiowaną, jak to ostatnio często bywa. Autor stworzył oryginalną, świeżą i pełną sprzecznych uczuć powieść, którą czyta się jednym tchem. Z ogromnym zaciekawieniem przerzucałam kartka po kartce i poznawałam kolejne fakty, które dosłownie zapierały dech w piersi. Powieść jest zaskakująca i nieprzewidywalna. Nagłe zwroty akcji, kompletnie niepojęte zwroty akcji, dosłownie przyprawiają o gęsią skórkę. Autor stworzył niesamowity klimat i trzymające do ostatniej strony napięcie. W powieści przechodzimy od tajemnicy do tajemnicy, przez co książka jest jeszcze bardziej ciekawsza. Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani, barwni, z temperamentem. Nie ma postaci płytkich, czy bezosobowych. Zatapiamy się w świecie wiedźm, który pochłania nas do granic możliwości. Najbardziej podobały mi się moje emocje podczas czytania tej książki. Już myślałam, że znam prawdę, że wiem kto kryje się za intrygą, a tu BUM! Kilka stron dalej okazywało się, że prawda jest zupełnie inna, nieprzewidywalna i zaskakująca. Emocje, które temu towarzyszyły są nie do opisania, i jestem pewna, że takie same będą towarzyszyć każdemu czytelnikowi, który sięgnie po tę książkę.„Ród. Wiedźmy z Savannah 1” z ręką na sercu polecam każdemu, ale to każdemu czytelnikowi. Oczywiście nie przymuszę kogoś do czytania fantasy, kogoś kto nigdy nie polubił świata magii i czarów, lecz jestem pewna, że takie osoby by się nie zawiodły. Każdy książkomaniak powinien raz na jakiś czas wejść w świat fantasy i oderwać się od rzeczywistości, która coraz częściej potrafi być zbyt przytłaczająca. Książkomania 2015-04-20 21:25:40

Kolejna pozycja od wydawnictwa Feeria Young, kolejna szybka do przeczytania książka i kolejna miłość, która każe na siebie czekać. Pytanie leci do pani z wydawnictwa – Kiedy kolejny tom? Bo co to ma być za zakończenie ja się pytam? Początkowo byłam przekonana, że książka będzie nudna i co najmniej dziwna i będę chciała nią rzucić. Jednak jak w przypadku ‚Utraty’ , po kilkunastu stronach stało się jasne, że nie pójdę spać – jakbym ze swoją bezsennością mogła spać…- nie mniej jednak książka wciąga jak każda dobra historia, po której chce się więcej. Główna bohaterka – na szczęście dla mnie i dla książki – wcale nie była upośledzoną emocjonalnie dziewuchą, która grała ofiarę – czego nie mogę powiedzieć o jej siostrze w duecie z narzeczonym – TRAGEDIA. Co nie zmienia faktu, że książkę gorąco polecam każdemu kto lubuje się w dorastających czarownicach, które borykają się z dramatem odrzucenia przez rodzinę – kolejna książka z motywem outsidera i marzeń, które pierwotnie nie mogą być spełnione – choć kolejna, nie szablonowa i nie taka zła jak myślałam ,że będzie. Wsiąkłam i nie wychodzę. Za dobrze mi.Nie będę tego porównywała do Zmierzchu, choć na upartego – mogłabym. Oj jak bardzo bym mogła. Ale wtedy było by to kłamstwo. Nie szukałam też podobieństw do innych książek z gatunku i po za nim. Było przyjemnie – bardzo godna pozycja dla osób, które nie tylko lubią fantasy, ale i dla osób, które w ogóle uwielbiają przeczytać od czasu do czas coś co targa za serducho – przyznam się, że choć nie ma tutaj jako takiego dramatu związanego ze śmiercią, to sam temat odrzucenia i tej narzuconej inności bardzo chwyta za serce. Po przeczytaniu książki miałam w głowie głośne – Oh…so this is the end? Prosto w serce.Podsumowując: Hasacz poleca. Książka jest zdecydowanie zielona – czyli guście hasacza.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-07-01 14:32:58