Odzyskane nadzieje.„Pieśń harfy” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Leviego Henriksena. Jest to książka nieco inna niż te, które zwykłam czytać. Fabuła jest głębsza, poruszająca, dająca dużo do myślenia. Nie brakuje humoru, choć czasami dość specyficznego. „Pieść harfy” to powieść o utraconych nadziejach, miłości, o odnajdywaniu szczęścia, o powrotach do prawdziwego życia, życia poza wybudowanym murem. Przede wszystkim to opowieść o podróży jakiej jest życie, podróży, w której towarzyszy nam Bóg.„Być może to realiści budują na świecie drogi i mosty, ale to nie oni prowadzą nimi ludzi.”Jim Gystad to nieco podupadły producent muzyczny. Ma czterdzieści lat i swoje najlepsze lata, jako producent za sobą. Jednak, gdy w Kościele słyszy śpiew trójki starszych ludzi doznaje pewnego rodzaju objawienia. Wie, czuje, że płyta z takimi głosami byłaby najlepszą w jego karierze. Szybko dowiaduje się, że głosy te należą do trójki osiemdziesięciolatków – rodzeństwa Thorsen, którzy również swoje lata świetności mają dawno za sobą. Jim poznaje Thorsenów, lecz początek ich znajomości nie wróży nic dobrego. Ich przyjaźń rozkwita powoli. Jim musi zrobić coś, co spowoduje, że rodzeństwo Thorsen od nowa odnajdzie swoje szczęście w życiu. Wtedy może uda im się wspólnie stworzyć płytę marzeń.„Czasem osiąga się większy sukces, ponosząc porażkę niż powielając sukces.”Dawno nie spotkałam się z taką fabułą. To co stworzył Henriksen porusza nawet najbardziej skamieniałe dusze. „Pieśń harfy” to ostrzeżenie, by nie przegapić najważniejszego w naszym życiu, by walczyć, by otworzyć się na miłość. Książka napisana jest bardzo dobrym językiem. Styl sprawia, że czytamy ją na jednym wdechu. Granie na emocjach to chyba ulubione zajęcie pisarzy. Henriksenowi udało się to idealnie. „Pieśń harfy” to zbiór najróżniejszych emocji – od radości po złość, od płaczu po śmiech. „Podczas gry na instrumencie strunowym lewa ręka jest artystą. To ona myśli. Prawa jest tylko pracownikiem fizycznym.”Bohaterowie to dojrzali ludzie, którzy już swoje w życiu przeszli. Rodzeństwo Thorsen zatraciło się w swoim życiu pozbawionym miłości – czy to z powodu śmierci, czy zdrady, czy samotności. Każdy ma swoją historię, której poznanie sprawia, że czytelnik na chwilę zamyka oczy, by wyobrazić sobie jak dużo można stracić w życiu. Każdy z Thorsenów po latach przyzwyczaił się do swojego życia, i tak mija im kolejny dzień, kolejny rok. Jim Gystad to postać, która udowadnia, że można dopiąć swego, byle się tylko nie poddawać. To mężczyzna twardo stąpający po ziemi, ze swoimi zasadami. Jest uczciwy, pogodny. Wszyscy bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani. To barwne postacie, które zasługują na bliższe poznanie.„Dopóki mówi się o zmarłych, ci nigdy nie umrą, bez względu na to, jak długo leżą w ziemi.”Zakończenie powieści jest szokiem. Cała fabuła jest spokojna, momentami porywająca serce, momentami humorystyczna, a momentami musimy przystanąć i zastanowić się nad sensem, który chce przekazać nam autor, natomiast zakończenie dodaje tę przysłowiową kropkę nad i. Ono dopełnia powieść, choć długo nie możemy się po nim otrząsnąć. Autor wzbudza w nas skrajne emocje, uwalnia wszystko co dobre i co złe. Zakończenia takie właśnie powinny być – mocne, zaskakujące, przywierające czytelnika do ściany, pozbawiające oddechu. Leviemu Henriksenowi idealnie się to udało.„Pieśń harfy” to powieść dla wszystkich, którzy nie boją się mocnych powieści, którzy nie boją się zastanowić nad życiem. Polecam wszystkim, którzy lubią czuć magię podczas czytania.Książkomania 2016-03-15 19:03:40

Autor książki Śnieg przykryje śnieg, Levi Henrinksen powrócił z najcieplejszą i najzabawniejszą powieścią jaką przyszło mu stworzyć. Historia Jima i skrzywdzonego przez życie rodzeństwa. Producent postanawia za wszelką cenę przywrócić do przemysłu muzycznego niegdyś znane rodzeństwo. Okazuje się jednak, że zadanie jakie czeka Jima jest o wiele trudniejsze niż początkowo zakładał. Wiele udziału w tym wszystkim będzie miała wiara i sama muzyka.Powieść porusza każdą strunę ludzkiej duszy, wzbudzając w czytelniku tak skrajne emocje, że podczas czytania można śmiać się przez łzy. Henriksen przeszedł samego siebie, poruszając ważne tematy życia dojrzałego człowieka, który ma swój życiowy bagaż na barkach. Istotną rolę w tej historii odgrywa Bóg i wiara w niego, która zostanie wystawiona na niemałą próbę, biorąc pod uwagę to co przeżyli bohaterowie. Mimo tragedii i bólu, nawet Jim odnajduje spokój.Pieśń harfy to doskonale napisana, cudowna powieść, która powinna znaleźć się na półce każdego czytelnika, nawet jeśli nie jest szczególnie wierzący czy dotknięty przez życie. Warto przeżywać piękne lektury. Warto poznać najnowszą powieść Henriksena.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-06-10 16:21:04