Dom bez okien Poruszająca i niezapomniana opowieść o życiu współczesnych Afganek

Nadia Hashimi

Dom bez okien
Poruszająca i niezapomniana opowieść o życiu współczesnych Afganek

Nadia Hashimi

Wydawnictwo: Kobiece
Rok wydania: 2017
ISBN: 9788365506917
Ilość stron: 496
Format: 14.5x20.5
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami

Wysyłka:
Niedostępna

Cena katalogowa 39,90 PLN brutto

Cena dostępna po zalogowaniu

Dodaj do Schowka

Cena 39,90 PLN

Dodaj do Schowka

Opis: Dom bez okien - Nadia Hashimi

PRZEPEŁNIONA NIEZWYKŁYM ŁADUNKIEM EMOCJONALNYM KSIĄŻKA, KTÓRA RZUCA ŚWIATŁO NA TRUDNĄ SYTUACJĘ KOBIET W KULTURZE AFGAŃSKIEJ
Autorka Afgańskiej perły i Kiedy księżyc jest nisko powraca z najnowszą powieścią.
Chociaż Ziba od lat prowadzi życie kochającej żony, cierpliwej matki i spokojnej mieszkanki wsi, los okrutnie kpi z jej statecznej sytuacji. Mąż kobiety, Kamal zostaje zamordowany siekierą i znaleziony na ich podwórzu. Ziba jest w ogromnym szoku, więc nie potrafi wyjaśnić, co robiła w momencie zabójstwa. Dzieci zarzekają się, że ich matka nigdy w życiu nie dopuściłaby się takiego czynu. Jednak członkowie rodziny Kamala są przekonani o jej winie i domagają się sprawiedliwości.
Cudem unikając publicznego zlinczowania, Ziba zostaje zabrana do aresztu i uwięziona. Oczekując procesu, przebywa w grupie kobiet, które nieszczęście również zaprowadziło do celi. Wśród jej nowych towarzyszek znajduje się trzydziestojednoletnia Nafisa, dla której więzienie było ocaleniem. W innym przypadku dokonano by na niej honorowego zabójstwa. Ziba mieszka również z ciężarną i niezamężną Mezghan, która ma zaledwie dziewiętnaście lat. W odizolowaniu ma czekać, aż rodzina jej kochanka zdecyduje, że powinni wziąć ślub. Jeśli w ogóle.
Więzienie dla każdej z nich staje się paradoksalnie bezpiecznym azylem i okrutną karą. Usunięte z brutalnej i pozbawionej umiejętności wybaczania społeczności, próbują zmagać się z sytuacją, tworząc trwałe i przypieczętowane ciężkim losem zgromadzenie.
Do tego zamkniętego świata przybywa Yusuf, prawnik Ziby. Mężczyzna jest afgańskiego pochodzenia, ale został wychowany w Ameryce. Jego zaangażowanie w kwestię praw człowieka i tęsknota za rodzimym krajem przywiodły go do Afganistanu. Wie, że los jego klientki zależy od niego. Odkrywa, że zarówno Afganistan, jak i Ziba kryją w sobie wiele tajemnic.
Czy Ziba jest pozbawioną sumienia morderczynią Czy tak jak inne więźniarki padła ofiarą naruszenia surowych zasad społecznych
PORUSZAJĄCY WGLĄD W ŻYCIE WSPÓŁCZESNYCH AFGAŃSKICH KOBIET
___
Niebywały portret honorowej kobiety w otoczeniu mężczyzn obdartych z honoru Kirkus Reviews

O AUTORCE: Stojąc u progu kariery lekarskiej, Nadia zdecydowała się na pierwszą podróż do Afganistanu. Poznanie kraju przodków oraz doświadczenia i wychowanie autorki zaowocowały rozwinięciem pasji pisarskiej. Nadia Hashimi urodziła się i wychowała w Nowym Jorku, dokąd wyemigrowali jej rodzice we wczesnych latach 70. ubiegłego wieku. Przywiązanie do orientalnej kultury wyniosła z rodzinnego domu, przesyconego duchem opowieści o kraju przodków snutych przez liczne ciotki, wujków i kuzynów.
Kraj produkcji: Polska
Producent:
Wydawnictwo Kobiece Agnieszka Stankiewicz-Kierus sp. k.
Al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 6
15-111 Białystok (Polska)
tel: 794200649
email: handlowy@wydawnictwokobiece.pl

Szczegóły: Dom bez okien - Nadia Hashimi

Tytuł: Dom bez okien
Podtytuł: Poruszająca i niezapomniana opowieść o życiu współczesnych Afganek
Autor: Nadia Hashimi
Wydawnictwo: Kobiece
ISBN: 9788365506917
Tytuł oryginału: A house without windows
Tłumacz: Gardner Urszula
Języki: polski
Rok wydania: 2017
Ilość stron: 496
Format: 14.5x20.5
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami

Recenzje: Dom bez okien - Nadia Hashimi

Z twórczością Nadii Hashimi spotykam się już trzeci raz i z każdą kolejną książką życie kobiet w Afganistanie przestaje być dla mnie tajemnicą, a jednocześnie jestem zaszokowana tym, jak żyją kobiety na Bliskim Wschodzie. Książka opowiada historię Ziby, kobiety, matki czwórki dzieci i żony Kamala. Z początku, w nieznanych nam okolicznościach, w domu rodzinnym ginie mąż Ziby. Kobieta zostaje zamknięta żeńskim w więzieniu Czil Mahtab gdzie poznaje Nafise, Latifę i Meżgan, z którymi dzieli cele. Cała akcja książki toczy się właściwie swoim własnym torem. Ziba nic nie mówi, nie zeznaje, nie chce się bronić, co zdaje się dziwne jak na kobietę, która opuściła czwórkę dzieci. Jej adwokat, Jusuf, jednak się nie poddaje. Walczy o wolność kobiety poświęcając jej każdą chwilę. Łapie się każdej możliwej linii obrony, od choroby psychicznej, po prośby, groźby z wykorzystaniem osoby Gulnaz, matki Ziby, która uznawana jest za czarownice, znawczynię czarnej magii. To jak autorka poprowadziła całą fabułę to na prawdę mistrzowski sposób. Od samego początku nie podejrzewałam takiego zakończenia, kiedy po nitce do kłębka rozjaśnia się cała sytuacja. To właśnie lubię w książkach, że często zachwycają, a jednocześnie dają dużo do myślenia dlatego, że (na przykładzie współwięźniarek Ziby) to niewyobrażalne dla kobiet z Europy, że można być skazanym na lata więzienia tylko za obrazę honoru rodziny, często nawet nie ze swojej winy. Jak już pisałam o poprzednich książkach tej autorki, Bliski Wschód to całkowicie inna kultura i prawo, dlatego też takie książki są bardzo wartościowe dla ludzi, którzy lubią poznawać całkowicie inne światy i tradycje. Książka w cudowny sposób ukazuje, jak wiara w siebie, determinacja i prawda, potrafi zmienić życie. "Dom bez okien" pokazuje również to jak niesprawiedliwy bywa świat i otaczający nas ludzie. Jak łatwo nam przychodzi osądzanie innych tylko po pozorach, co często jest bardzo krzywdzące dla każdego człowieka. Polecam tę pozycję każdemu, kto jest ciekaw życia skromnych kobiet w Afganistanie, kto lubi literaturę interesującą i całkowicie wciągającą, która sprawia, że na moment można zapomnieć o rzeczywistości.KatarzynaKat 2017-07-16 22:52:59

Dom bez okien to opowieść o życiu i prawach afgańskich kobiet.To powieść bardzo egzotyczna i czytając ją odniosłam wrażenie jakby była z innego świata.Od dwudziestu lat Ziba jest żoną i matką, a przede wszystkim afgańską kobietą, która nie ma żadnych praw, a słowo jej znaczy tyle ile ”pół słowa mężczyzny”.Życie jej toczy się monotonnie, aż pewnego razu zastaje swojego męża z siekierą wbitą w kark i w kałuży krwi.Natychmiast kobieta trafia do więzienia, ponieważ zostaje uznana za winną śmierci męża.W więzieniu spotyka inne kobiety, które są osadzone głównie za cudzołóstwo.Ziba jest zdziwiona, że koleżanki zaczynają troszczyć się o nią, bowiem nikt tak naprawdę się nią nie przejmował, była sama, pozostawiona w domu z dziećmi.Ziba dostaje za obrońcę młodego prawnika Jusufa, który za wszelką cenę chce udowodnić, że kobieta jest niewinna.Czy mu się to uda?Czy Ziba wróci do domu?Jedyne za kim tak bardzo tęskni to dzieci pozostawione w domu.Czy Ziba wróci do swoich dzieci?Przeczytajcie!Wspaniała książka.Autorka opisuje inny, rygorystyczny dla nas świat.Kobiety nie mają tam żadnych praw, tylko obowiązki.Przyznam szczerze, że z zaciekawieniem przeczytałam tę książkę, ale nie chciałabym się znaleźć w Afganistanie, bądź w skórze tych kobiet.Czytając tę książkę doceńcie drogie kobiety, jaki my mamy komfort życiowy.Książka skłania nas do refleksji, a jednocześnie pokazuje co tak naprawdę w życiu jest najważniejsze.Historia Ziby jest wzruszająca.Książka jest naprawdę wartościowa i uważam, że należy ją przeczytać.Dlatego nie traćcie czasu,Czytajcie!Polecamy, zespół dobrerecenzje.pldobrerecenzje.pl 2017-07-21 18:37:05

Z twórczością Nadii Hashimi spotykam się po raz pierwszy. Autorka ma dość oryginalny i wysublimowany styl, który mi niestety nie przypadł do gustu. W związku z tym bardzo męczyłam się z lekturą Dom bez okien, który wydawał mi się ciekawą propozycją literacką. Autorka pisze zbyt rozwlekle. Czasem czułam się jakbym czytała opisy przyrody z Pana Tadeusza. Nie znoszę tego. Dlatego też do tej lektury podchodziłam kilka razy i nie byłam jej w stanie skończyć, bo mnie zwyczajnie nudziła.Wielka szkoda, bo powieść zapowiadała się obiecująco. Lubię poznawać historie życia kobiet wschodu. Ich kultura jest zdecydowanie odmienna od naszej i bardzo mnie ona interesuje. W tej książce autorka nie żałuje gorzkich słów na temat życia afgańskich kobiet. Czytając o ich losach zadawałam sobie pytanie: „Jak to jest możliwe w XXI wieku? Dlaczego nikt z tym nie zrobi porządku”. Odpowiedzi na to pytanie nie znalazłam, ale zaczęłam rozumieć, że problem leży już w samej postawie owych kobiet. Doskonale widać to na przykładzie głównej bohaterki.Kiedy Ziba trafia do więzienia podejrzana o zabójstwo męża, przybywa do niej prawnik z USA. Urodzony w Afganistanie a wychowany w Ameryce Jusuf zna tamtejszą kulturę. Z całych sił stara się pomóc klientce, ale ta nie chce współpracować. Nie podejmuje z nim rozmowy. Milczy i nie daje sobie pomóc. Jednocześnie nie chce też się przyznać do winy, aby nie marnować czasu, bo skoro nie chce się bronić to i tak zostanie uznana za winną. Absolutnie nie rozumiem postawy bohaterki. Tutaj chyba właśnie ujawnia się nasza różnica kulturowa. Ja nie potrafię jej zrozumieć, więc jak jej tu pomóc. Współwięźniarki Ziby były inne. Miały w sobie więcej życia. Wiedziały czego chcą, miały swoje zdanie, starały się o siebie walczyć. W takim zestawieniu Ziba wypadła w moich oczach słabo. Była główną postacią, a dla mnie stała się cieniem samej siebie. W kontrastowym zestawieniu z koleżankami z celi wypadała porostu na głupią i naiwną a była przecież starsza i bardziej doświadczona życiowo. Moja niechęć do głównej bohaterki też nie ułatwiała mi czytania tej historii.Za to by nie przekreślać tej powieści zupełnie. Powiem, że jest coś, co mi się podobało, co wzbudziło moje zainteresowanie. Mianowicie jest to obraz wschodniej kultury i miejsce kobiet w niej. W książce zawarte jest wiele mądrości, które głoszą wschodnie kobiety. Autorka przybliża nam szczegóły życia ludzi w Afganistanie. Czasem pisze o rzeczach, które dla nas, Europejek mogą wydawać szokujące, nierealne wręcz, a u nich są codziennością. Momentami bałam naprawdę zaskoczona szczerością autorki, ale uznaję to za niebywały plus tej historii.Tytuł ten spotkał się raczej z gorącym przyjęciem przez czytelniczki. Moja opinia jest chyba na portalu Lubimy Czytać pierwszą negatywną. Aby Was nie zniechęcą powiem, że nie uważam by Dom bez okien był złą lekturą. Po prostu styl autorki i kreacja głównej postaci nie wpasowały się w mój gust. Sam pomysł na fabułę oraz wielowątkowość utworu sprawia, że jest on ciekawy i wiele z Was może zainteresować. Jeśli lubicie poznawać kulturę wschodu i chcecie poznać kilka wstydliwych sekretów z życia tamtejszych kobiet to śmiało sięgajcie po tę powieść. Justowa 2017-08-08 11:03:22