Zachęcona C. J. Tudor i jej „Kredziarzem” sięgnęłam po „Zniknięcie Annie Thorne”. Tak jak pisałam w przypadku pierwszej książki autorki – widać, że autorka BARDZO wzoruje się na powieściach Stephena Kinga. Osoby, które nie czytały nie podam tytułu, bo zdradza bardzo dużo o książce. Mogę nawet zaryzykować stwierdzeniem, że nie znajdą w tej książce niczego nowego. Niemniej naprawdę dobrze mi się ją czytało!
Wszystko zaczyna się od tego, że Joe Thorne wraca po 25 latach do swojej rodzinnej miejscowości (klasyk), w której nic się nie dzieje (klasyk) i jest owiane tajemnicą (klasyk). Przeprowadzka jest próbą ucieczki przed problemami (klasyk), ale nie spodoba się on wszystkim mieszkańcom, w tym starym znajomym głównego bohatera (jest ich 4, więc razem z Joe jest ich 5, klasyk). Wszyscy z Arnhill pamiętają zagadkowe zniknięcie jego siostry Annie (jak widać zbieżność nazwisk nie jest przypadkowa!). I to, że gdy wróciła nie była już taka sama jak wcześniej. Okazuje się teraz, że po 25 latach historia zatacza koło. Klasyk, klasyk, klasyk.
Jak pisałam wcześniej – tę historię czyta się naprawdę dobrze. Dość wciągająca fabuła, retrospekcje do czasów dzieciństwa i tajemnica, której cień pada na całe miasteczko. Plusem jest też to, że nie od razu dowiadujemy się, o co tak naprawdę w tym wszystkim chodzi. Autorkę cechuje lekki styl, który też przyczynia się do tego, że książkę czyta się w ekspresowym tempie. Uważam to za ogromną zaletę – pisać tak, by czytelnik nie mógł oderwać się od książki. Przyznam się, że czytałam w pracy, co robię naprawdę rzadko.
Ciekawie skonstruowani są też bohaterowie. Polubiłam głównego bohatera, którego cięty humor niejednokrotnie wpędzał go w tarapaty. Myślę nawet, że polubilibyśmy się na żywo. Reszta bohaterów też była opisani dość szczegółowo, dzięki czemu stawali się ludźmi z krwi i kości. Jednak tylko Joe wywołał we mnie jakieś emocje, a reszta była mi po prostu obojętna.
No ale niestety musimy przejść do minusów. Mój entuzjazm osłabł, gdy dostrzegłam analogie do kingowskiej powieści. Interpretowane na nowo wątki (gdy wie się o tym, że nie są na nowo interpretowane) mogą niepokoić i intrygować. Jednak pojedyncze sytuacje, które opisywała autorka naprawdę przypadły mi do gustu. Niektóre, jak końcówka, pozytywnie mnie zaskoczyły.
Podsumowując – polecam do czytania na lato. Zabierzcie ją w podróż, do pociągu, na wakacje lub na leżak. Czyta się ją lekko i szybko, a opisana historia może naprawdę zaciekawić. Jedynie fani twórczości króla horroru mogą poczuć się rozczarowani.arcytwory 2019-08-06 21:18:53

Podobnie jak "Kredziarz" książka napisana jest przyjemnym językiem, nic skomplikowanego, szybko brnie się orzez lekturę.

Aczkolwiek uważam, że jest ona lepsza niż poprzednia Książka.
Wszystko się klei, nie mam problemy z rozróżnianiem bohaterów.
Trochę drastyczne zakończenie, dzięki Glorii ale ja uważam, że zasłużyli na taką śmierć.

Irytuję mnie tylko to, że nie dowiedziałam sie co się działo z Annie podczas jej zniknięcia przez 48 h, a na pewno dzięki temu wątkowi książka nabrała by efektu "woow"

Polecam dla rozluźnienia ☺kesik_czyta 2019-08-14 23:46:21

Bardzo ciekawa fabuła, trzymające w napięciu opisy nie pozwalają oderwać się od książki. Bardzo dobrze prowadzona narracja, interesująco przedstawione przemyślenia głównego bohatera. Autorka genialnie zbudowała klimat powieści, niepokój i tajemnica towarzyszą czytelnikowi na każdej stronie. Swoją powieścią autorka pobudzi wyobraźnię niejednego czytelnika. Umiejętnie prowadzona opowieść nie daje dużej szansy na odgadnięcie motywów postępowania bohaterów, jest to dużym plusem ponieważ sprawia, że trudno się od książki oderwać. Głóœny bohater Joe Thorne przypadnie do gustu niejednemu czytelnikowi, trudno nie polubić chłopaka z niełatwą przeszłością, jego sarkastyczne poczucie humoru często ratuje go z opresji. W opisanej historii da się wyczuć inspirację Stephenem Kingiem, mi to akurat nie przeszkadza, nie ma zbędnych opisów wszystko się dzieje swoim ułożonym rytmem. Wielkim wyzwaniem jest prowadzić historię w takich etapach jak zrobiła to autorka za to duży plus. To nie jest książka, o której łatwo zapomnieć, po zakończeniu zastanawiasz się czy dobrze wszystko zrozumiałaś czy wszystkie wątki dobrze połączyłaś ze sobą? Bardzo dobrze dopasowani bohaterowi, niektórzy zepsuci do szpiku kości, podobały mi się sarkastyczne dialogi podszyte czarnym humorem. Nie ukrywam, że czasami podczas czytania przechodziły mnie dreszcze. Bardzo dobre zaskakujące zakończenie nie wiem czy ktokolwiek by się spodziewał takiego obrotu spraw jaki zaserwowała nam autorka. Paulina 2020-02-26 21:33:31

Jak dotąd każda książka autorki była dla mnie strzałem w dziesiątkę, tak tym razem coś nie zagrało. Mam bardzo mieszane uczucia, bo z jednej strony nie ma konkretnej rzeczy, do której mogłabym się przyczepić, a z drugiej już podczas lektury, jak i długo po niej, nie mogę się pozbyć wrażenia, że to najsłabsza książka C.J. Tudor, jaką przeczytałam.

Joe Thorne wraca do miejscowości, w której się wychował i podejmuje posadę nauczyciela. Powrót do społeczności, w której każdy zna każdego okazuje się niełatwy. Szczególnie, że zamieszkał w domu, w którym doszło do makabrycznej zbrodni. Mężczyzna jednak ucieka przed mafią, która ściga go za długi, więc takie rzeczy nie robią na nim wrażenia. Ktoś ewidentnie jest niezadowolony z powrotu mężczyzny i stara się na wszelkie sposoby go wykurzyć. W swoich działaniach nawiązuje do wydarzeń sprzed wielu lat, kiedy to młodsza siostra Joe’go, Annie zniknęła bez śladu na dwa dni, po czym wróciła. Całkowicie odmieniona i na swój sposób przerażająca.

Lubię napięcie w thrillerach, ale tutaj stało się coś dziwnego – mam wrażenie, że narrator momentami specjalnie utrzymywał pewne fakty w tajemnicy przed czytelnikiem, grając w dziwną grę na zasadzie: wiem, ale nie powiem. Takich momentów było kilka, jednak nie zwiększyły one odczuwanego przeze mnie napięcia, a wręcz sprawiły, że z zażenowaniem przewróciłam oczami.

Nie poczułam więzi z żadnym z bohaterów. Do tej pory ciężko mi powiedzieć co się tak naprawdę wydarzyło w tej książce, mimo że od lektury już trochę czasu upłynęło. Uważam, że potencjał tej historii nie został w pełni wykorzystany, mimo to wciąż pozostaję fanką twórczości C.J. Tudor.alliwantisbooks 2022-01-08 20:51:09