Tana French zafundowała nam niesamowitą przygodą, pełną niecodziennych i nietuzinkowych wrażeń. Przeniosła nas w świat skomplikowanych relacji międzyludzkich, nieodgadnionych i pełnych zakłamania. Obraz stworzony przez bohaterów napełnia grozą i wszechogarniającym strachem, tracimy poczucie prawdy i zadajemy pytanie: gdzie jest granica między prawdą a kłamstwem? Kiedy została przekroczona? W wykonaniu bohaterów jest płynna i trudna do uchwycenia.
Wiedźmie drzewo to przerażająca i niebezpieczna psychologiczna rozgrywka między bohaterami. Kto z nich jest bardziej wyrafinowany i pozbawiony uczuć? Kto potrafi zabić z premedytacją i odczuwać z tego powodu satysfakcję i błogą ekstazę? Często osoby z pozoru spokojne i ciepłe pod fałszywą maską ukrywają pokłady złych emocji. Są zdolne do najgorszych czynów, ale dzięki swojemu dotychczasowemu postępowaniu są zawsze poza wszelkimi podejrzeniami. Ułuda i zakłamanie. Cały pokład manipulacji, nieczystych zagrywek i prowokacyjnych zachowań otrzymamy w tej powieści. Bohaterowie wzajemnie się oskarżają, prowokują i sugerują, że winny jest ten drugi, oczywiście nie on. Powstaje zamknięty krąg i rodzi się pytanie, kto przerwie tą niebezpieczną zabawę? Kto jest na tyle słaby psychicznie, że się wyłamie?
Dla mnie – tak naprawdę – głównym, nienamacalnym bohaterem, są emocje. Cała paleta skrajnych i różnorodnych emocji, wrażeń i przeżyć stanowi tło wątku kryminalnego. To thriller psychologiczny, świetny materiał do przestudiowania etapów rozwoju osobnika o psychopatycznych upodobaniach. Świetna gra pozorów, przenikliwości i podstępności. Melanż zła z dobrem, strachu i odwagi, miłości i nienawiści.
„Człowiek przyzwyczaja się do takiego siebie, jakim jest”.
Nieocenionym atutem powieści jest prowadzona w pierwszej osobie przez bohatera narracja. To dzięki temu zręcznemu zabiegowi możemy głębiej wniknąć w jego psychikę, toczyć -w jego imieniu - walkę z samym sobą, być pośrodku trwającej zawieruchy w jego umyśle.
Zaskakujący pomysł na wątek, niecodzienny i trudny do przewidzenia efekt końcowy, zaskakujące i zmierzające w nieznanym kierunku zwroty akcji, groza i spowita tajemniczością aura stanowią o wyjątkowości tej powieści. Nie wspomnę już o przyśpieszonym biciu serca, nierównomiernym oddechu i gęsiej skórce na całym ciele. Takie wrażenia są już od pierwszej strony, a z każdą kolejną jest coraz goręcej i bardziej emocjonująco. Aż chce się zawołać: chcę więcej, i więcej, i tak w nieskończoność . . . Marzeniem jest, aby ta lektura się nie skończyła …
Jestem pewna, że do sięgnięcia po tę powieść nie trzeba nikogo namawiać, ona sama nas znajdzie i zniewoli niewidzialną pajęczą nicią ...
Ambros 2019-06-08 21:37:26

Niemal każdy z nas ma takie miejsce z dzieciństwa, o którym myśli z sentymentem i chętnie wraca we wspomnieniach. Dla Tobiego, bohatera powieści „Wiedźmie drzewo”, takim miejscem jest Ivy House, w którym spędzał czas swej młodości wraz z kuzynostwem.

Toby urodził się w czepku, jego życie przebiega bezproblemowo aż do momentu jednej błędnej decyzji i włamania, podczas którego zostaje poważnie poturbowany. Czyżby złodzieje oprócz telewizora i samochodu ukradli również jego szczęście? Od tej pory nic nie jest już proste i przyjemne, a życia z pewnością nie ułatwiają mu luki w pamięci, duże jak dziury w szwajcarskim serze.

Gdy przyjeżdża do Ivy House, by zaopiekować się umierającym wujkiem i samemu dojść do siebie, odnaleziony przypadkowo ludzki szkielet ukryty w dwustuletnim wiązie wywoła lawinę zdarzeń, które zmienią na zawsze jego życie.

Gdy okazuje się, że ofiarą jest kolega szkolny Tobiego, to właśnie on staje się pierwszym podejrzanym. Tylko dlaczego? Chłopak nie przypomina sobie nic, co mogłoby rzucić światło na sprawę. Narażając się na utratę ukochanej, rozpoczyna własne dochodzenie.

Czy każda rodzina chowa w szafie własnego trupa? Czy wspomnienia Tobiego to prawda, czy tylko projekcje dziurawej pamięci?

Chłopak odkrywa mroczne sekrety z przeszłości swojej i swoich najbliższych, których jak się okazuje, w ogóle nie zna.

Jest to książka ze znakomicie skonstruowaną fabułą, stopniowo budującą klimat tajemniczości, podsycającą napięcie i zaskakującą. Czytałam ją prawie pięć dni, delektując się niespieszną akcją i emocjami targającymi głównym bohaterem. Każde słowo wydaje się ważne, nieprzypadkowe, tylko czy stanowi o prawdzie?czytanie.na.platanie 2019-06-15 13:34:41