Historia bardzo ciekawie opowiedziana, dzięki temu, że jest przedstawiona z dwóch punktów widzenia możemy bardzo dobrze poznać emocje bohaterek i dokładniej zrozumieć ich zachowania. Autorka przedstawia nam w powieści różne odcienie miłości. Sami wiemy z doświadczenia, że związek z partnerem nie zawsze jest sielanką jak również niekiedy kończy się nie tak jak chcemy i jedna ze stron nie może się pogodzić z rozstaniem. Ale nie uprawia to do nękania i śledzenia drugiej osoby. Moriarty wprowadza nas w świat porzuconej kobiety, która chce zrozumieć dlaczego jej ułożony świat nagle się zawalił, ma nadzieję że odzyska ukochanego jak będzie go śledzić. Saskia poświęciła się dla Patricka i jego synka a on pozbył się jej z dnia na dzień, załamana dziewczyna postanawia poprzez śledzenie uczestniczyć cały czas w ich życiu, nie zdaje sobie sprawy, że robi coś złego. Czasami zabawna, lecz również fascynująca powieść ukazująca nam problem odrzucenia. Autorka pisze prostym językiem i czytając książkę możemy z łatwością stać się jedną z bohaterek i dokładnie wyobrazić sobie miejsca, w których się znajdują oraz doświadczyć ich emocji. Czyta się bardzo szybko, za sprawą wartko toczących się wydarzeń. Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani, dopasowani do swych charakterów. “Miłość i inne obsesje” to opowieść o tym, że trzeba czasami zamknąć niektóre drzwi, o obsesyjnej miłości i granicach, których możemy przez nią przekroczyć. Ciekawy wątek odpowiedzialności zawodowej i etycznej osób zajmujących się hipnozą, dobrze było poznać na czym polega praca hipnotyzerki. Paulina 2020-05-15 22:15:55

Trzy kobiety i jeden mężczyzna. Czy taka historia ma szansę na szczęśliwe zakończenie? To nie kryminał, horror, czy thriller, a powieść obyczajowa z rozbudowaną psychologią postaci, więc kto wie?

Ellen, trzydziestopięcioletnia hipnoterapeutka, poznaje sympatycznego wdowca i z biegiem czasu coraz wyraźniej czuje, że ten związek ma przyszłość. Jedyną chmurą przesłaniającą cudownie błękitne niebo ich relacji są cienie jego byłych. Jednym z nich jest czająca się na każdym kroku była dziewczyna Patricka, stalkerka Saskia, nie potrafiąca pogodzić się z rozstaniem. Drugim natomiast nieżyjąca żona mężczyzny, idealizowana, traktowana niemal jak świętość.

Czy Ellen będzie w stanie zaakceptować ciągłą obecność obu kobiet w ich związku? Czy to nie nazbyt duży tłok? Jak poradzi sobie w relacjach z synkiem Patricka?

Z czasem sprawy, nie tylko osobiste, coraz bardziej się komplikują, by w końcu doprowadzić do kumulacji. Tylko czy wybuch, który nastąpi oczyści atmosferę, czy może pozostawi zgliszcza?

Niesamowicie wciągnęła mnie ta opowieść, mimo, że akcja toczy się bardzo leniwie. Możemy spojrzeć na problem nękania z obu punktów widzenia i zajrzeć przez dziurkę od klucza do gabinetu hipnotyzerki. Przede wszystkim jednak jest to pełna ciepła książka o nie zawsze łatwych relacjach międzyludzkich. O umiejętności otwierania się na zmianę w życiu i dojrzewaniu do zamykania niektórych drzwi. czytanie.na.platanie 2020-06-08 10:56:01

Kiedy oglądałam serial „Wielkie kłamstewka", to nie potrafiłam się od niego oderwać. Bardzo go polubiłam. Wiedziałam, że jest na podstawie książki, ale nie chciałam czytać pierwowzoru w tak krótkim czasie po obejrzeniu serialu, gdyż myślałam, że popsuje sobie przyjemność z czytania. Postanowiłam, że przeczytam inną książkę autorki „Wielkich kłamstewek". Chciałam sprawdzić, jak pisze i czy inne historie wymyślone przez nią są równie ciekawe. Ostatnio, w moje ręce wpadła książka pani Moriarty pod tytułem „Miłość i inne obsesje". W końcu mogłam dowiedzieć się, jak pisze ta autorka.

Historia, którą znalazłam w książce „Miłość i inne obsesje" spodobała mi się już od pierwszych stron. Czasem miałam wrażenie, że niektórzy bohaterowie za dużo rozmyślają i już zapominałam, co przed chwilą robili. Nie przeszkodziło mi to jednak w czerpaniu przyjemności z czytania tej książki. Pochłaniałam kolejne strony z wielkim zaciekawieniem. Zastanawiałam się, jak rozwinie się ta historia. Ciężko mi było odłożyć tę książkę na bok, gdyż chciałam jak najszybciej poznać dalszą część.

Książkę „Miłość i inne obsesje" czytało mi się bardzo dobrze. Polubiłam opisywaną historię oraz bohaterów. Momentami zastanawiałam się, czy na pewno wiem, który z bohaterów jest dobry, a który zły. Niektóre zachowania bohaterów wskazywały, jakby jednak nie do końca byli tymi dobrymi, a byli przedstawiani jako ci dobrzy. Myślałam, że może przedstawiają nam trochę zakłamaną historię, aby na koniec pokazać prawdę. W mojej głowie pojawiało się mnóstwo hipotez, jak historia może potoczyć się dalej przez co jeszcze bardziej byłam ciekawa książki.

„Miłość i inne obsesje" spodobała mi się i na pewno sięgnę po inne książki pani Moriarty. AnnieK 2020-06-30 12:43:45

Bardzo nieoczywista powieść, o tym jak wszystko jest piękne, kiedy miłość trwa i obie osoby chcą tego samego. Problem zaczyna się, gdy jedna strona się odkochuje, a wtedy dla drugiej to oznacza niemalże koniec świata.
Tak było też tutaj, po śmierci żony Patrick dość szybko związał się z Saskią, z którą przez kilka lat wychowywali wspólnie jego synka. Mimo braku "papierka" dla obojga było jasne, że stanowią rodzinę.
Jednak przyszedł dzień, w którym Patrick postanowił rozstać się z Saskią, nie dając jej choćby najmniejszej szansy na naprawę ich relacji. W tym momencie kobieta przestała żyć własnym życiem, a zajęła się stalkowaniem byłego partnera.
Wiedziała, gdzie jest, co robi, z kim się spotyka, obserwowała także jego synka.
I kiedy Patrick poznaje hipnotyzerkę Ellen postanawia niemalże od razu przedstawić położenie, w jakim się znajduje. O dziwo, kobiety to prawie nie ruszyło, a wręcz zaintrygowało. Im mocniej angażowała się w związek z Patrickiem tym częściej rozumiała Saskię,
jednocześnie zauważając jak często Patrick wspomina zmarłą żonę.
Przyznam, że na początku książka bardzo mnie zaciekawiła, jednak jakoś w połowie trochę zaczęła przynudzać. Jest też kilka zwrotów akcji, które bardzo mi się spodobały. Co do bohaterów to uważam, że nie ma tutaj jednoznacznego podziału na czarną Saskię i krystalicznego Patricka. Każde z nich zachowuje się dwuznacznie i tylko czasami Ellen sama nie wie którą stronę trzyma. Jak już odłożyłam tę książkę to sobie pomyślałam, że w gruncie rzeczy była ona o absolutnie samotnej i smutnej kobiecie, która całą swoją miłość ulokowała w niewłaściwym facecie, albo może takim, który nie był jej pisany.
Polecam tę książkę, nawet można dowiedzieć się trochę o hipnozie.zaczytana madlena 2020-08-11 21:58:44