Kolejna odsłona o wyczynach nadkomisarz Katie Maguire. Każda następna jest lepsza od poprzedniej, przynajmniej ja mam takie odczucia. W każdej kolejnej rozgrywce Katie pokazuje coraz więcej z bogatego wachlarza swoich możliwości, z każdą sprawą ma coraz lepszą intuicję i jest niedościgniona …
Katie wraca z pogrzebu ukochanego, gdy dowiaduje się, że znaleziono spalony samochód, w którym były zwłoki jej kochanka, sędziego Garretta Quinna. Okazuje się, że ten sędzia miał właśnie ogłosić wyrok w głośnej sprawie gangstera oskarżonego o wielokrotne zabójstwo. Katie walczy z chaosem panującym w mieście. Wszystko nagle się przeciwko niej sprzysięgło. Młoda kobieta spacerująca z wózkiem zostaje popchnięta do jeziora, w barze zostaje zamordowany młody mężczyzna, ktoś zabija gangstera, w laboratorium chemicznych wyburza bomba … Jak na jedno miasto to dużo tych wydarzeń. Katie za punkt honoru wzięła sobie uspokojenie i uporządkowanie sytuacji w Cork. Ale los bywa przewrotny. Na dodatek prasa okropnie jej dokucza i stara się ukazać jej niekompetencje. A wśród tych przewrotnych wydarzeń kobieta zmaga się ze swoim szefem, z którym kiedyś coś ją łączyło … Czy będą kontynuować swoje relacje? Nie jest to łatwe, jeżeli razem się pracuje … Czy mężczyzna będzie w stanie się pogodzić z faktem, że kobieta całkiem nieźle sobie radzi w roli komisarz i ma ogromne perspektywy rozwoju?
Zachwyciła mnie od samego początku wielowątkowość tej powieści, znakomicie skonstruowana fabuła, przenikliwa i wstrząsająca. Nie brakowało mocnych momentów, wiele razy byłam wstrząśnięta, ale takie krwawe momenty wzmagają napięcie i uruchamiają emocje. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć, co nas spotka za chwilę, nawet najśmielsze nasze wyobrażenia nie przewidywały takiej akcji.
Do ostatniej kropli krwi to znakomity thriller, jeden z lepszych, jakie miałam okazję czytać w tym roku. Nic nie jestem w stanie zarzucić autorowi, nie mam do czego „się przyczepić”. Po raz kolejny zachwyciła mnie kreacja postaci Katie, odważna i ambitna, z niecodzienną intuicją i sprytem. Nie boi się postawić na szalą swoją karierę … Znakomita postać.
Powieść nie należy do łatwych i przyjemnych, czy też relaksujących. Już sam fakt licznych makabrycznych i przerażających zbrodni bez skrupułów daje nam do zrozumienia, że to będzie ciężki kaliber i nieprzewidywalny. I tak też właśnie było. Przeraźliwie i smutno, wstrząsająco i mrocznie. Na osłodę dodam, że finał akcji daje wiele do myślenia, rozkręca naszą wyobraźnię. Mam na myśli zarówno prowadzone przez Katie drobiazgowe i żmudne śledztwa, jak i jej życie prywatne.
Wbija w fotel i trzyma w napięciu jeszcze długo po jej odłożeniu. Nie żartuję, emocje zostają z wami i trudno ich się pozbyć, trzeba z nimi stoczyć brutalną walkę. Kreacja na miarę mistrza. Ta książka to tykająca bomba, nigdy nie wiadomo, kiedy wybuchnie! Ale wybuchnie na pewno ...Ambros 2021-04-03 18:26:52

"Garda Siochana wciąż była światem mężczyzn."

Jedenasty tom cyklu z nadkomisarz Katie Maquire jest chyba najbardziej przytłaczającym pod względem ilości tragedii i negatywnych zdarzeń jakie autor zgotował głównej bohaterce. Czy testuje wytrzymałość naszej protagonistki? Czy Katie jest w stanie niczym feniks odrodzić się z popiołów, w jakie zdaje się zmieniać jej życie?

Osobista tragedia i żałoba, niewiarygodne spiętrzenie zbrodni i morderstw na podlegającym jej terenie, nieakceptowalny seksizm w miejscu pracy, to tylko niektóre problemy, którym musi stawić czoła. Stanie się również obiektem zażartego i jawnego ataku w mediach. Kto jest w stanie tyle udźwignąć?

Czy Cork staje się strefą wojny, a sytuacja rzeczywiście wymyka się Katie z rąk?

Jeśli czytaliście którąkolwiek z części cyklu i poznaliście główną bohaterkę, to wiecie, że nie jest z tych, które łatwo się poddają. Jej umiejętność trzymania nerwów na wodzy, nawet w drastycznych sytuacjach, silna psychika i niewiarygodna wręcz determinacja każdorazowo budzą mój podziw. Czy jednak tym razem to wystarczy, by wypłynąć na powierzchnię bagna, w którym się znalazła?

Autor ponownie funduje nam pełną napięcia akcję, w której nie brak drastycznych opisów morderstw i scen seksu, z zakończeniem sugerującym, że i kolejna część nie poszczędzi Katie bolesnych doświadczeń. Jednak z powieści wyłania się przede wszystkim obraz kobiety walczącej o siebie w świecie zdominowanym przez nieprzychylnych i hołdujących ideom patriarchatu mężczyzn.
czytanie.na.platanie 2021-05-10 12:44:41

To wprost nie do wiary, że to jedenasty tom cyklu z Katie Maguire, a Mastertonwi nie brak pomysłów, na to, by utrzymać wysoki poziom serii.

Katie jeszcze nie otrząsnęła się po śmierci Connora, a już dostaje wiadomość o zgonie innego, ważnego w jej życiu mężczyzny. Sędzia Garrett Quinn spłonął w samochodzie na wiejskiej drodze w pobliżu Cork. Tego dnia miał ogłosić wyrok w sprawie gangstera podejrzanego o wiele zabójstw.

Morderca z Leed znów zaatakował. Zepchnął młodą kobietę z dzieckiem w wózku wprost w odmęty brudnej rzeki. Matki nie zdołano uratować.

Po raz kolejny wsiadam na ten rozpędzony rollercoaster, a niezapomnianą przejażdżkę funduje mi Graham Masterton. Autor znany przede wszystkim z krwawych horrorów przyzwyczaił mnie do spektakularnych zbrodni. Nie oszczędza on swoich bohaterów, spuszcza im niezły łomot i wszystkie możliwe plagi. To jedyny pisarz, który tak obrazowo i detalicznie opisuje momenty śmierci, że nie mogę powstrzymać łez. Ulice Cork spływają krwią, a na horyzoncie widnieje wojna gangów, która może pociągnąć za sobą wiele niewinnych ofiar. Jedno jest pewne, Kate ma ręce pełne roboty i powoli traci grunt pod nogami, jednak nie poddaje się w dążeniu do sprawiedliwości. Akcja pędzi na łeb i szyję niczym konie w Wielkiej Pardubickiej, a przed nimi piętrzą się wciąż nowe przeszkody. Za każdym razem zachwyca mnie niezwykła umiejętność łączenia na pierwszy rzut oka zupełnie niepasujących do siebie wątków w logiczny ciąg przyczynowo-skutkowy. Dla mnie to kawał dobrej, sensacyjnej rozrywki. Coolturka 2021-05-11 06:50:37