Było to moje pierwsze spotkanie z Mario Escobarem i od razu napiszę, na samym początku, że było ono bardzo udane.
Główną bohaterką jest Jocelyn Ferrec, bibliotekarka w tytułowym Saint-Malo oraz miłośniczka literatury. Widzimy świat podczas II wojny światowej jej oczami. Jocelyn boryka się z samotnością gdy jej mąż wyjeżdża na front. Widzimy jej walkę z okupantem o bibliotekę, która wbrew pozorom jest walką na śmierć i życie. Podczas okupacji miasteczka, Jocelyn poznaje niemieckiego kapitana Hermanna von Choltiz, który tak samo jak ona jest miłośnikiem literatury. Czytając o tym spotkaniu od razu wyczuwa się nić porozumienia między dwójką bohaterów, na kartach powieści widać rodzącą się między nimi przyjaźń w czasach gdy nie powinno to mieć miejsca. W trakcie tych strasznych wydarzeń Jocelyn pisze. Pisze listy do Marcela Zoli, w których opisuje swoje wydarzenia i to co dzieje się w miasteczku, mając nadzieję że zainteresuje tym pisarza.
Właśnie ten pomysł- pisania przez główną bohaterkę listów do pisarza- jest moim zdaniem bardzo ciekawym zabiegiem. Książka staje się przez to interesująca, jest to coś innego w kompozycji. Autor miał bardzo dobry pomysł i świetnie go zrealizował. W książce to działa. Nie będę też ukrywać, że lubię inną kompozycję czy inne pomysły na nią w książkach. Od razu lepiej mi się je czyta. Poza tym wolę czytać książki pisane w pierwszej osobie niż w trzeciej. Gdy mamy narratora. Wolę gdy narratorem jest postać z książki. Moim zdaniem łatwiej jest wtedy wczuć się w powieść.
Sama fabuła jest bardzo dobra, ciekawa. Autor poprowadził idealnie całą historię. Nie wiem jak w przypadku innych jego książek, ale ta językowo jest dla mnie bez zarzutu. Książkę czyta się bardzo dobrze, historia wciąga. Tempo jest dobre, przyspiesza gdy trzeba, a gdy trzeba to zwalnia. Dzięki temu książka wywołuje wiele emocji.
Książkę oceniam bardzo wysoko, to naprawdę dobra literatura, dobra rozrywka. Z czystym sumieniem mogę ją polecić wszystkim fanom Escobara jak i tym, którzy lubią książki osadzone podczas II wojny światowej.
in_the_silkscarf 2021-04-09 10:36:59

„Bibliotekarka z Saint-Malo” – Mario Escobar
Pomimo, iż jest to fikcja literacka to została osadzona w czasach Drugiej Wojny Światowej. Miejsca, część postaci oraz wydarzeń jest autentyczna. W związku z powyższym z jeszcze większą dozą ciekawości, momentami ogromnym wzruszeniem oraz szerokim wachlarzem pozostałych emocji przeżywa się historię Jocelyn Ferrec jak i pozostałych mieszkańców Saint – Malo.
Jak już wcześniej wspomniałam akcja książki rozgrywa się w czasie II Światowej, w trakcie okupacji Francji. Do miasteczka Saint – Malo latem 1940 roku wkraczają wojska niemieckie. W i tak już zachwiany świat mieszkańców wkracza ogromna brutalność, bestialstwo, prześladowania, głód, choroby i śmierć.
Jocelyn Ferrec jest bibliotekarką. Zakochana w książkach, młoda kobieta zmaga się najpierw z ciężką chorobą, następnie samotnością po wcieleniu ukochanego męża do wojska, aż w końcu z trudami wojny. Za wszelką cenę chce uratować jak największą liczbę książek przed zniszczeniem (W czasie wojny wojska niemieckie otrzymały nakaz niszczenia, palenia literatury. Taki proceder odbywał się nie tylko we Francji, ale i pozostałych zaatakowanych przez Hitlera państwach.). Pomiędzy nią, a niemieckim kapitanem rodzi się nierealna przyjaźń spowodowana miłością do słowa pisanego. Wszystkie swoje przeżycia opisuje w listach do słynnego pisarza – Marcela Zoli, w którego twórczości jest szczególnie zakochana.
Podsumowując na pólkach w księgarni można znaleźć wiele książek o tematyce Drugiej Wojny Światowej. Pomimo iż jest to jedynie fikcja literacka (z niewieloma prawdziwymi faktami) osadzona w tamtym czasie to budzi ona ogromny niepokój oraz sprzeciw. Jak jeden człowiek mógł zgotować taki los drugiemu? Pan Mario Escobar po raz kolejnych pochylił się nad powyższą tematyką i po raz kolejny stworzył niesamowitą powieść. Mądrą, wzruszającą historię o wojnie, miłości do książek oraz drugiego człowieka, o próbie przetrwania i nie zatraceniu samego siebie oraz swoich ideałów. Polecam z całego <3
dream_books25 2021-05-03 12:01:15

Mario Escobar to z wykształcenia historyk z pasji pisarz, twórca słynnej "Kołysanki z Auschwitz" oraz "Dzieci żółtej gwiazdy". "Bibliotekarka z Saint-Malo" jest jego trzecią powieścią historyczną.

Jocelyn Ferrec, w najszczęśliwszym dniu swojego życia, dniu swojego ślubu dowiaduje się, że Niemcy najechali na Polskę. Niedługo potem jej ukochany mąż Antoine wyrusza na front.
Latem 1940 roku do Saint-Malo wkraczają wojska niemieckie, a kapitan Hermann von Choltiz otrzymuje odgórny nakaz zniszczenia wszelkich wywrotowych książek. Tak poznaje Jocelyn, która pracuje w bibliotece. Oboje są wielkimi pasjonatami literatury i z tej pasji rodzi się piękne uczucie, na przekór czasom, w którym przyszło mu trwać.

Losy Jocelyn poznajemy z listów do słynnego pisarza Marcela Zoli, którego książki bardzo ceni. Jej odwaga, hart ducha i oddanie zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Autor poprzez postawy swych bohaterów pokazuje nie tylko pasję i szacunek do książek, ale udowadnia, że możliwe jest porozumienie ponad wszelkimi podziałami, a miłość skłania nas do największych poświęceń.

Pisarz niezwykle sprawnie operuje pięknym i bogatym językiem, pełnym ponadczasowych prawd i wartości. Czytałam w ogromnym skupieniu, nie chcąc uronić ani jednego słowa. Tym razem autor zapragnął pochylić się nad cierpieniem zwykłych ludzi podczas niemieckiej okupacji. Zrobił to w niezwykle autentyczny sposób. Ta piękna i niezwykle klimatyczna powieść nie raz wzruszy nas do łez, a na pewno skłoni do wielu refleksji.

"Książki były dla mnie jedyną drogą ucieczki, jedynym znieczuleniem dla zbolałej duszy".
Pod tymi słowami podpisuję się obiema rękami 🙌. Coolturka 2021-05-04 07:12:18

"Bibliotekarka z Saint-Malo” jest szczególną dla mnie książką. Jest piękną powieścią, która jest niezwykła… Jest ponadczasowa i co najważniejsze inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Czytając ją, nie da się nie uronić łez.
Główną bohaterką książki jest Jocelyn, której życie wywraca się do góry nogami, gdy wybucha wojna. Zmuszona zostaje do rozłąki ze swoim ukochanym, a także do walki o coś bardzo dla niej cennego. Musi bronić zbioru książek, który niesie jej ukojenie i staje się ucieczką od rzeczywistości. Kobietę poznajemy z listów do słynnego pisarza Marcela Zoli. To ile było w nich emocji sprawia, że nie sposób szybko zapomnieć o tak silnej kobiecie. Jej odwaga, oddanie robią naprawdę ogromne wrażenie. Sam fakt, że książka inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami tylko potęguje czytelnicze przeżycia.
Autor bardzo sprawie posługuje się piórem, a język którego używa jest bogaty i pełen wartości. Ta książka nie należy do tych „dla zabicia” czasu. Gwarantuję, że będziecie ją czytać w ogromnym skupieniu i nieraz zdarzy Wam się uronić łzę. Nie skreślajcie jej tylko dlatego, że nie lubicie tematyki wojennej. Sięgnijcie po nią i przenieście się w świat wojny, przyjaźni, miłości i niezwykłej pasji. Jestem bardzo ciekawa czy Was także chwyci za serce jak mnie ♡ k.tomzynska 2021-05-04 14:42:09

"Moim gorącym pragnieniem byłoby raczej, aby pewnego dnia ludzie, gdy odzyskają rozsądek, dowiedzieli się, że jedyne, co nas może uratować od barbarzyństwa, to miłość. Miłość do książek, do osób oraz - choć pewnie pomyśli Pan, że jestem szalona - do własnych wrogów. Bez wątpienia kochanie jest najbardziej rewolucyjnym aktem i z tego powodu spadają na nas tak wielkie prześladowania i zniewagi."
To było moje pierwsze spotkanie z autorem i trudno mi jednoznacznie stwierdzić czy było one udane. Najpierw zacznę od tego co mi się podobało, a mianowicie fabuła, która była wciągająca i interesująca na tyle, że nie mogłam się doczekać jak ta historia się skończy, i od razu zaznaczę, że końcówka mnie usatysfakcjonowała. Druga rzecz to klimat tej powieści, gdzie niemal czujemy zapach morza, widzimy zrujnowane miasto i słyszymy wybuchy bomb. Niestety jednocześnie ta historia, przynajmniej według mnie, ma też sporo wad, po pierwsze styl pisania autora był dosyć infantylny i momentami zbyt patetyczny, co było widoczne zwłaszcza w dialogach. Natomiast to co chyba najbardziej mi przeszkadzało, to bohaterowie, którzy byli jednowymiarowi i których zachowania można było bardzo łatwo przewidzieć, przez co trudno mi było zangażować się emocjonalnie w tą książkę. Podsumowując, nie było to do końca złe, ale nie było też dobre, chociaż myślę, że wielu osobom "Bibliotekarka z Saint-Malo" może się naprawdę spodobać, dlatego najlepiej będzie przeczytać ją samemu i wyrobić sobie własną opinię.Life_substitute 2021-06-04 17:17:24

Hasło bibliotekarka działa na mnie przyciągająco. Może dlatego, że z wykształcenia jestem bibliotekarką. Nie mniej czy z tego czy z innego powodu coś mi szeptało sięgnij po tę książkę.

Akcja powieść toczy się w czasie II wojny światowej. Jocelyn to młoda kobieta, która kocha książki. Literatura to jej pasja i z tym większą ochotą pracuje w bibliotece. Zmaga się z samotnością bo jej mąż wyrusza na front oraz z ograniającym ją strachem. Kiedy do jej miasta wkraczają wojska niemieckie, zamierza bronić kolekcji książek.

Pięknie napisana opowieść o miłości do literatury i ludzi, o bezsensie palenia zakazanych książek. Jest to powieść również o tym, że wbrew wszystkiemu i wszystkim można poczuć coś więcej do kogoś z kim ,,dzieli" nas wojna.

Autor w subtelny i delikatny sposób opisuje relacje międzyludzkie. Pokazuje jak trudne doświadczenia zmieniają ludzi, potrafią nadać im twardości bądź złamać. Wszystko to ubrane w piękne słowa, które same prowadzą nas przez karty powieści.

Jakkolwiek to co dzieje się w książce trudno zaliczyć do przyjemnych wydarzeń, to jednak powieść czyta się z ogromną przyjemnością. Styl autora nadaje jej swoistą klasę.

Gdybym miała się czegoś czepić to może tego, że chciałabym większych emocji u bohaterki. Jednak to były inne czasy, inne wychowanie i zapewne inna mentalność. To taki mój mały niedosyt.Ogród.książek 2021-06-27 13:42:42