Ostatni tom z serii o Larysie i Brunonie. Nie ukrywam, że nie mogłam się doczekać finału i jak tylko otrzymałam książkę, od razu postanowiłam po nią sięgnąć. Czy zakończenie okazało się równie dobre, co dwa poprzednie tomy trylogii?

'Nie ma już strachu ani złości. Na koniec przychodzą spokój, cisza i ciemność.'

Po wydarzeniach z poprzedniego tomu Bruno zajęty jest poszukiwaniem zaginionej policjantki. Ma pewność, że za porwaniem stoi Jacek Lewicki, jednak nie posiada twardych dowodów. Jednocześnie Larysa usiłuje rozwiązać zagadkową śmierć bezdomnej kobiety z dworca. Czy bohaterom uda się rozwiązać zagadki? Czy ich działania znów się połączą i będą działać razem w imię wspólnego dobra?

Autorka wrzuca nas w sam środek wydarzeń, które są ścisłą kontynuacją poprzedniego tomu. Nie ma wielkiego przeskoku w czasie, wydarzenia następują po sobie. Główni bohaterowie po raz kolejny muszą rozwiązać sprawy, które pozornie się ze sobą nie łączą. Czy uda im się dojść do porozumienia? Jak zakończy się cała trylogia?

'Komisarz zrozumiał, że wpadł w pułapkę. Nieświadomie wkroczył do gry, której reguły ustalił ktoś inny.'

Autorka nie zawiodła. Ostatni tom serii trzymał poziom i wciągnął mnie od pierwszych stron. I chociaż żal mi, że nie spędzę więcej czasu z Larysą i Brunonem to wychodzę z założenia, że czasem lepiej zakończyć coś na fenomenalnym poziomie niż bezsensownie przeciągać. Autorce się to udało i chwała jej za to. Gorąco polecam cały cykl, musicie go przeczytać!

'Reporterskie doświadczenie podpowiadało jej, że im więcej luk, tym ohydniejszą sprawę ktoś usiłował zatuszować.'AgaZaczytana 2021-04-02 21:55:42

Czy lektura „Wrzasku i „Histerii” przygotowuje nas na to czym chwyta za gardło „Amok”? Choć nic nie jest nas w stanie w pełni przygotować, pamiętajcie, by nie zaczynać czytać go bez znajomości wcześniejszych części. Wszystkie sprawy wiążą się bowiem nierozerwalnie, budując atmosferę narastającego szaleństwa i nieuchronnego zbliżania się ku przepaści, znad której nie ma powrotu.

Bruno Wilczyński rozpoczynając kolejną grę (choć może to ciągle ta sama?) z przebiegłym i wyrachowanym mordercą nie podejrzewa, że to nie on rozdaje w niej karty. Misternie utkana sieć zdaje się oplatać go z każdej strony, a on szamocze się niczym skazana na porażkę mucha. Do czego jest zdolny by się z niej wydostać?

"By pokonać wariata, sam musi stać się równie nieobliczalny jak on."

Dziennikarkę Larysę Lubań prowadzone sprawy ponownie kierują ku diabolicznej rodzinie Hallerów, z którą wolałaby nie mieć już nic wspólnego. Nieustępliwość i dociekliwość nie pozwolą jej jednak odpuścić wciągając wprost w paszczę lwa. Czy "pod maskami zwykłych ludzi kryją się prawdziwe potwory"?

Każde z nich rozpoczyna walkę, której konsekwencji się nie spodziewają, jednak ucieczka już nie wchodzi w grę, znaleźli się w samym środku matni. Przyjdzie im zmierzyć się z własnymi demonami, najgłębszymi lękami i stanąć twarzą w twarz z ciemną stroną swojej natury.

Autorka prowadzi nas przez meandry życia i ludzkiego umysłu. Wskazuje dokonywane wybory i ich konsekwencje wybrzmiewające nawet po wielu latach. Porusza bolesne problemy, patologie społeczne i ich wpływ na życie bohaterów. Bo "czy niektórzy ludzie rodzą się obarczeni genem zła, czy to okoliczności czynią ich potworami?" Rewelacyjne, choć pełne trudnych emocji, zakończenie trylogii!
czytanie.na.platanie 2021-04-28 09:40:53

Nie wierzę, że to już koniec historii Larysy i Brunona! 💔 Będzie mi ich brakowało, bo to jedna z moich ulubionych par bohaterów literackich.
Izabela Janiszewska wykonała kawał dobrej roboty tą trylogią, jestem pełna podziwu 👏 Akcja mam wrażenie że w ogóle tutaj nie zwalnia, a fabuła pełna jest zwrotów akcji.

Bruno Wilczyński i Larysa Luboń pracują zaciekle nad nowymi sprawami. Każde z nich ma swoją zagadkę do rozwikłania, jednak na bieżąco się ze sobą komunikują. Charyzmatyczny Komisarz w pełni oddaje się sprawie zaginięcia koleżanki po fachu, natomiast nieustępliwa dziennikarka usiłuje rozwiązać tajemnicę śmierci bezdomnej kobiety – Lady Di. Okazuje się, że dwie z pozoru odrębne sprawy tak naprawdę łączą się w jedną.

Amok to idealne zwieńczenie trylogii, choć muszę przyznać, że trochę mi smutno, że nie będzie mi dane spotkać się już z głównymi bohaterami. No ale jakoś muszę sobie z tym poradzić, bo autorka nie pozostawia wątpliwości – to ostatni tom 🥺
alliwantisbooks 2021-10-16 14:32:07

"Amok" już za długo czekał na półce. Zwłaszcza, że niedawno wyszła kolejna książka autorki, którą bardzo chcę przeczytać.

Zakończenie cyklu o Larysie i Brunonie spotkało się u mnie z pewnym żalem. W tej części autorka w ogóle nas nie oszczędza, serwując nam pełną napięcia fabułę, która aż wyrywa z butów. Laryssa skupia się na sprawie Hallerów, którzy ostro bronią swojej tajemnicy rodzinnej i tylko ona, nieustępliwa pani dziennikarz, jest w stanie odkryć prawdę. Bruno skupia się na odnalezieniu Sylwii, która zniknęła w niewyjaśnionych okolicznościach. Nasz pan komisarz podejrzewa Jacka Lewickiego, jednak wszystkie ślady wskazują na naszego bohatera. Do czego jest w stanie się człowiek posunąć, by oczyścić swoje dobre imię?

Cały czas jestem pod wrażeniem zakończenia serii. To było takie dobre! Wyważone, przemyślane i mroczne. Jaka cienka granica jest między mrokiem i światłem. Człowiek nigdy do końca nie może być siebie pewien. Wszystko zależy od sytuacji w jakiej się znajdzie. Bruno i Laryssa wydali mi się w tej historii tacy ludzcy. Popełniali błędy, nie byli siebie pewni, kierowali się przeczuciem, instynktem, a nawet złością. Tym razem już nie miałam wrażenia, że nasza bohaterka przypomina postać z książek Larssona. Była kompletnie inna, poza wyglądem nie miały ze sobą nic wspólnego. Wszystko zaczęło się łączyć i wskakiwać na swoje miejsce. Ale samo zakończenie mnie zaskoczyło, przytłoczyło i zasmuciło. Nie spodziewałam się, że autorka się na to odważy. Pozostawiła mnie z pewną dozą melancholii. I refleksją na temat natury ludzkiej. Bardzo dobra seria. Kto nie zna, koniecznie musi nadrobić.pola_reads 2021-12-12 14:11:07