Czy jesteście zwolennikami dawania drugiej szansy? Czy każdy na nią zasługuje?

Z twórczością Jolanty Kosowskiej zetknęłam się przed kilkoma laty i już wtedy oczarowała mnie kwiecistym, poetyckim językiem i niesamowitą wrażliwością w wyrażaniu emocji. W najnowszej powieści „Pocztówki z Portugalii” łączy w cudowny sposób tęsknotę i niespełnioną miłość dwojga ludzi, z zagadką, której rozwiązania wypatrujemy i malowniczymi opisami portugalskich klimatów.

On miał być lekarstwem na czyjeś złamane serce, a okazał się trucizną dla swojego związku.

Związek Olgi i Konrada wydawał się tym na całe życie, łączącym jedność dusz i fascynację ciał. Jedna niewłaściwa decyzja spowodowała, że ich drogi rozeszły się na całą dekadę. Każde z nich uciekało przed palącą tęsknotą na własny sposób. Olga zaangażuje się społecznie nie tylko pisząc reportaże, ale i bezpośrednio pomagając potrzebującym. Odkrywa również w sobie pasję fotograficzną. Konrad wyjeżdża do Lipska, później do Portugalii, wierząc, że odległość zmniejszy udrękę.

Gdy niespodziewanie spotykają się po dziesięciu latach, emocje wybuchają ponownie, jednak starają się je ukrywać. Bo czy mogą powiedzieć, że znają się nawzajem po upływie tylu lat? Czy mogą ponownie sobie zaufać?

Prócz wspaniałej historii dwojga zagubionych we własnych uczuciach ludzi, autorka porusza bolesny temat niepełnosprawności, chorób nieuleczalnych i braku pomocy, finansowania podstawowych potrzeb. Poczucie bezsilności, nierozwiązywalności pewnych spraw wyziera z poruszającej historii chorego na dystrofię mięśniową, zakochanego w podróżach i motorach chłopca. Wiąże się z nią zagadka zniknięcia jego ojca, którą wspólnie z bohaterami spróbujemy rozwiązać w klimatycznej Portugalii, podążając śladem magicznych fotografii i sztuki azulejos, zdobionych ceramicznych płytek.

Lektura idealna na lato, bez względu na to, czy zaplanujecie czytać ją pod polskim, czy pod portugalskim niebem.
czytanie.na.platanie 2021-06-29 15:48:12