„Wina wina” to moje drugie spotkanie z autorką i nie mam najmniejszych wątpliwości, że kolejne książki autorki biorę w ciemno. Koniecznie muszę nadrobić jej serię „Pruskie baby”, bo obawiam się, że ominęła mnie niezła zabawa :D

Agata Śródka jest znaną restauratorką, która wpadła na pomysł poprowadzenia hotelu w zabytkowym pałacu, którego właśnie stała się szczęśliwą posiadaczką. Celebrytka postanowiła hucznie uczcić otwarcie hotelu i przygotować wytworną kolację w Halloween, a punktem kulminacyjnym ma być jej duma – czyli tort dyniowy.

Niestety nikt nie spodziewał się, że ten wieczór zakończy się tak… brutalnie :) A to jest dopiero początek intrygi, która pochłonie niejedną ofiarę.

Mimo, że na samym początku występuje duża ilość bohaterów, za czym nie przepadam to przyznam, że ten fakt szybko został zepchnięty na dalszy plan. Fabuła i rozwój akcji był tak ciekawy i intrygujący że dałam się od razu wciągnąć. Główna bohaterka jest bardzo wyrazistą postacią, sarkastyczną i rozbrajającą szczerą. No kupiła mnie tym swoim charakterkiem.

To książka, przy której się zrelaksujecie i wprawicie w genialny humor. Nawet bez wina! Chodź nadal jestem pod wrażeniem ile się go tam przelało. Ja bym po takiej ilości dochodziła chyba z dwa tygodnie do siebie J Ale nie pogardziłabym takim weekendem w winnicy :D Tylko może bez tych dodatkowych atrakcji w postaci kolejnych trupów :)

Zdecydowanie polecam i namawiam każdego, kto jeszcze nie zna pióra autorki niech szybko sięga i czyta. Ja sama mam co nadrabiać :)zaczytana.babka 2021-09-18 17:25:50

Powiem Wam, że ubawiłam się przednio, a to wszystko „Wina wina” Małgorzaty Starosty. Czułam się jakbym była na wybornej komedii kryminalnej w teatrze lub w kinie :D Mała miejscowość, rodzinne koligacje, charakterne osobliwości, francuski akcent, wyborne jedzenie, a pomiędzy tym wszystkim wino i morderstwa.

Restauratorka i celebrytka, Agata Śródka, chcąc założyć własną winnicę udaje się do Gościnnej Doliny na weekendową degustację połączoną ze zwiedzaniem winnicy. A przy okazji, jakżeby inaczej, co nieco podpatrzeć i się przyuczyć. Tym oto sposobem trafia w sam środek morderczej intrygi, a co gorsza, wiele wskazuje na to, że to ona jest celem.

Małgorzata Starosta serwuje nam tu doskonały humor połączony z lekkim kryminałem. Spodziewałam się przebojowych, zaskakujących postaci i nie zawiodłam się. Język, którym posługuje się autorka jest tak przyjemny w odbiorze, że czytanie tej książki to była prawdziwa uczta. Ubawiłam się, naśmiałam i mogłam też próbować rozwiązać zagadkę tajemniczych morderstw. Takiego rozwikłania sprawy w ogóle się nie spodziewałam, a nawet uroniłam jedną łezkę.

Autorce gratuluję pomysłu i wykonania. Mam ogromną nadzieję, że ta książka zostanie zekranizowana.motyle_w_glowie 2021-09-26 19:15:14

,,Wina, wina, winda dajcie…’’ wybaczcie ale jak zobaczyłam tytuł książki Małgorzaty Starosta nie potrafiłam się powstrzymać. Chociaż w sumie skoro to Wina wina to może lepiej pasowałby taki fragment piosenki: ,,Będziemy pić, to prosta sprawa, jesteśmy w Polsce, a tu nie pić nie wypada. Będziemy pić, byle nie mało, krążą legendy, że kiedyś gdzieś zostało’’. Nie no dobra, koniec z tymi podchodami, czas przejść do opinii na temat książki.
Główną bohaterką książki jest Agata Śródka z zawodu restauratorka, z zamiłowania celebrytka, której marzy się własna winnica. Kiedy zostaje zaproszona do jednej z nich w celu degustacji, postanawia to wykorzystać. Na miejscu niestety jej plan nie powodzi się, bo zamiast uczyć się czegoś na temat winnicy, zostaje wplątana w aferę kryminalną. Gdyby tego jeszcze było mało, ofiarami są były mąż Agaty oraz jego żona. A to dopiero początek…
Nie od dziś wiadomo, że trzymam się z dala od komedii kryminalnych. Dlaczego? Jakoś do tej pory (poza książkami Alka Rogozińskiego) nie trafiłam na fabułę, która rzeczywiście wywołałaby u mnie uśmiech. Niestety częściej odczuwałam zażenowanie, dlatego też do książki pani Małgorzaty podeszłam dość ostrożnie. Na szczęście przełamałyśmy pierwsze lody, kiedy okazało się, że pierwszą ofiarą w tej historii jest tort. Dostałam takiego ataku śmiechu o który sama bym siebie nie podejrzewała. Kiedy już ochłonęłam okazało się, że czeka mnie jeszcze wiele momentów, które naprawdę będą idealnie wyważone, i nie będą przekraczały granicy dobrego humoru. A to jest bardzo ważne, bo w komedii kryminalnej łatwo popłynąć i zrobić z tego niesmaczną parodię.
Zagłębiając się coraz bardziej w fabułę, naszło mnie takie luźnie skojarzenie, że tytuł Wina wina to taki kryminał a’la Agatha Christie tylko z dodatkiem humoru. Absolutnie nie chciałam nikogo tym zestawieniem urazić. To tylko moja taka luźna myśl, która wzięła się stąd, że czasami w historiach pani Agathy, tak jak i w książce pani Małgorzaty trupowi towarzyszy grono kilka osób, w którym każdy jest podejrzany.
Dawno nie miałam do czynienia z tak dobrze napisanymi postaciami. Autorka na każdego miała pomysł, każdego można było zapamiętać w jakiś szczególny sposób np. po sposobie mówienia, gestykulacji czy wyglądu. Chapeau bas jakby to powiedział Michel Blanc. A może użyłby innego zwrotu. 😋 Ode mnie 10/10Iwona Nocoń 2022-04-11 10:54:30