„Toksyczna przyjaźń” Polly Phillips to książka z pogranicza obyczaju i thrillera psychologicznego. To opowieść o przyjaźni, która przeradza się w rywalizację, a ta, jak wiadomo, często kończy się źle.

Przyjaźń dwóch kobiet – Izzy i Bec przeżywa kryzys. Od młodzieńczych lat były niemal nierozłączne, a teraz toczą dziwną rywalizację, która kończy się wraz z nagłą śmiercią jedną z nich.

Jedna z głównych bohaterek irytowała mnie od samego początku. Czy to źle? Nie! To nawet lepiej, bo książka pobudziła moje emocje. Przedstawione wydarzenia były, w moim odczuciu tak bardzo realne, że aż przerażające. Książkę czytało mi się szybko i z dużym zainteresowaniem. Sprawę dodatkowo ułatwiały krótkie rozdziały. Polly Phillips przez całą książkę podsuwała mi pod nos podpowiedzi i możliwe rozwiązania. A mimo to, takiego rozwiązania spraw się nie spodziewałam. Autorka pieczołowicie dopracowała intrygę, za co należą się gratulacje.

Były emocje, było napięcie, było zaskoczenie. Powiem krótko – była dobra książka, którą polecam. motyle_w_glowie 2021-09-22 18:07:17

Doświadczyliście w swoim życiu toksycznej relacji?
Zapewne tak, jak ja wielokrotnie czy to w gronie znajomych, czy rodziny takie rzeczy miały miejsce.Dlatego moja rada to: najszybciej odciąć się od takich ludzi!
~Izzy i Bec od wielu lat są wielkimi przyjaciółkami lecz w dorosłym życiu ich przyjaźń wystawiona jest na wielką próbę przez co zbyt często dochodzi między nimi do małych i większych zgrzytów.
Kobiety pomimo wszystko starają się spędzać ze sobą każdą wolną chwilę wraz z ważniejszymi świętami przez co coraz częściej nie dogadują się przez swoją "odmienność".
Dochodzi do tego, że większość spotkań kończy się niemiłymi uwagami, złośliwościami, przytykami, docinkami, zazdrością czy nawet brakiem "solidarności"
Pewnego dnia gdy Bec, dowiaduje się o braku lojalności u Izzy (kobieta nie dochowała ważnej tajemnicy) tym razem niewytrzumuje i pragnie jak najszybciej wygarnąć wszystko przyjaciółce. Niestety już nigdy nie dojdzie do konfrontacji między kobietami, gdyż Izzy leży martwa we własnym domu.
~"TOKSYCZNA PRZYJAŹŃ" to opowieść, którą niestety nie mogę zaliczyć do thrillera psychologicznego, gdyż według mnie to zwykła historia obyczajowa z leciutkim zarysem thrillera w tle.
~Całość to tak naprawdę historia, która głównie skupia się na toksycznej przyjaźni, rywalizacji między kobietami, pomijając najważniejszy temat, który został potraktowany "po macoszemu" - morderstwo Izzy
~Niestety w tym przypadku bardzo brakowało mi: utrzymującego się napięcia, mroku, zagadki do rozwiązania, jakiejkolwiek akcji, wglądu w całą sprawę z perspektywy samej denatki czy nawet osób trzecich co mogło by bardzo ożywić prezentowany tytuł czy nawet spektakularnego zakończenia, które okazało się nijakie.
~Czy polecam? I tak i nie , na pewno fani literatury obyczajowej będą ukontentowani z zawartości.zaczytanamatka_z_gabryskami 2021-11-30 12:12:59

Bec to przeciętna kobieta. Mieszka w Londynie, pracuje w branży dziennikarskiej, ma kochającego partnera, znajomych i przyjaciółkę z dawnych lat. Jednak Bec zaczyna zauważać, że w tej ostatniej sferze dzieje się coś niedobrego. Dorosłe kobiety zaczynają ze sobą niezdrowo rywalizować i widać to dosłownie na każdym kroku. Izzy, czyli przyjaciółka głównej bohaterki ma wszystko, czego dusza zapragnie i robi wszystko, by Bec czuła się znacznie gorzej. Mimo tego, że nie mogą ze sobą żyć, między nimi dzieje się bardzo źle, a w relacjach króluje złośliwość i zazdrość.

“Toksyczna przyjaźń” Polly Phillips to książka, która bardzo mnie wciągnęła. Temat przyjaźni, temat małżeństw - uwielbiam thrillery pisane w tym kontekście. Nic więc dziwnego, że dość szybko jak na mnie pochłonęłam tę historię i z wypiekami na twarzy śledziłam całość. Oczywiście, jak to w takich książkach bywa, polubiłam główną bohaterkę, a jej przyjaciółkę miałam niejednokrotnie ochotę rozszarpać. Typowa zazdrość i złośliwość mogłaby by być ok, jednak włączanie w to wszystko osób trzecich to już cios poniżej pasa. Niekiedy i główna bohaterka nieco mnie irytowała - jej współczucie i ciągła wyrozumiałość, wmawianie sobie, że to co się widzi to omamy, nie prawda.

Książka nie jest zbyt długa, a już poza połową mamy bardzo istotny moment, który sprawia, że cała fabuła nagle zyskuje - pojawia się znacznie więcej pytań, znacznie więcej domysłów, no i to niezdrowe oczekiwanie, czy wydarzy się coś jeszcze. Może to nie była lektura 10/10, jednak wciągnęła mnie i dostarczyła rozrywki.Z e-bookiem pod rękę 2022-01-30 14:51:08