To ostatni tom o rodzinie Mancuso. Poznaliśmy już losy Vito, Ottavio i Domenico, więc teraz przyszła pora na najmłodszą z rodu i jedyną kobietę – Gabrielle. W poprzednich tomach jej życie było ukazywane w samych superlatywach, a ona przedstawiana była z uśmiechem na ustach, więc nikt chyba nie spodziewał się, że za zamkniętymi drzwiami przeżywa prawdziwy koszmar.

Historia Gabrielle była dla mnie największym zaskoczeniem. Rozwój wydarzeń, jaki miał miejsce w tym tomie, szokował i zdumiewał. Na każdym kroku wprowadzana byłam w osłupienie. Nie spodziewałam się, że losy Gabrielle będą tak nieprzyjemne i skomplikowane. Brutalność, z którą musiała się mierzyć i brak możliwości zwrócenia się o pomoc, wywoływały ciarki. Ta część historii nie jest ani łatwa, ani przyjemna. Jest ciężka, ale fantastycznie wykreowana. Okrucieństwo, które zostało tu przedstawione, było bardzo dobrze opisane. Moim zdaniem autorka znalazła idealny sposób, żeby zaprezentować przemoc, a jednocześnie nie przerazić czytelnika. Znakomicie to wszystko zbalansowała. I choć początkowo ciężko było mi się wciągnąć w tę historię, to z każdą kolejną stroną zachwycała mnie coraz bardziej.

Ponadto jestem oczarowana umiejętnościami Katarzyny Małeckiej do budowania napięcia, tworzenia fabuły, której w żaden sposób nie można przewidzieć i kreowania bohaterów, których nie da się nie lubić. Dla mnie ten tom był kwintesencją całej serii i pisarskiego talentu autorki. Seria „Mancuso Family” na zawsze pozostanie w mojej pamięci, bo bardzo zżyłam się z bohaterami i z przyjemnością będę do nich wracać. Ogromnie ją wszystkim polecam, bo to jedna z lepszych mafijnych serii jaką dane mi było czytać ❤️czytaniepogodzinach 2022-02-21 17:45:26