Angelfall to jedna z tych serii, która okazała się mieć olbrzymi potencjał, jeszcze więcej mocy, ale wszystko zepsuł styl autorki – albo tłumacz. Jeszcze nie dorwałam się do angielskiej wersji. Nie zrozumcie mnie źle. Fabuła, wydarzenia, postaci i cała powieść to jeden wielki majstersztyk. Nie kwestionuję niczego co stworzyła Susan Ee – no może po za wizerunkiem Uriela. Tego sobie wyobrażałam inaczej ze względu na wcześniejszą lekturę ” Exelegi” Megan R. Jameson. Jednak po tych wszystkich ” Ochach i achach” spodziewałam się wielkiego BUM! Czegoś co wyrwie mnie z kapci, czegoś co będzie krzyczało ” Hasacz read me now!! Zamawiaj kolejne tomy w oryginale, nie patrz na ceny!”, a tym czasem psikus. Książki czytałoby się przyjemnie gdyby to wszystko było lepiej skonstruowane. Wszystko ratuje fakt, że przez właśnie Megan pałam miłością do wszelkiej maści Nephilim i pochodnych. Co wyszło z połączenia Angelfall i wymagań literackich hasacza? Pewność, że Filia mnie ubije. Jak nic. Robert wybacz mi , Megan błagam nie zabijaj, mam za dużo książek do przeczytania.Jeśli mam się odnieść do samej fabuły – thriller młodzieżowy i owszem, pyszne, krwawe opisy. To wszystko na wielki plus, dzięki czemu trylogia zagości pewnie na dłużej u hasacza – no i przyjdzie mi ją dokończyć. Bo jak to przeczytać dwa tomy ,a trzeciego już nie? To bardzo nie w moim stylu. Nie mniej jednak dla starszych odbiorców z wyższymi wymaganiami względem czytanych przez nich książek – może okazać się wtopą. Miałam wrażenie,że momentami Susan Ee dała pisać książkę jakiemuś dzieciakowi, który nie bardzo wiedział jak wyrazić siebie. Względnie mogę uznać, że drugi tom jest już lepiej przyswajalny pod względem stylu autorki bo fabuła nadal pozostaje doskonała.Reasumując – POLECAM czytelnikom do 18 roku życia, którym nie przeszkadza skąpy i trochę zbyt niedojrzały styl autorki. Starszym, cóż… nie mówcie tylko, że hasacz nie ostrzegał. Książka to jedna wielka sprzeczność, ale koniec końców jestem na tak.Przyczajony Hasacz - bigdwarf.wordpress.com 2016-07-01 14:22:27